het is een ‘mes op de keel’ situatie hoor, maar moeten we NU kiezen, en geen honger hebben, dan zetten we linea recta koers naar Cala Salada, parkeren we daar en beklimmen we de rots die naar Cala Saladeta leidt. Dir onbekende en beeldschone Spaanse (lees: voornamelijk Spanjaarden hier en amper een Hollandse bleekscheet te bekennen – heerlijk) standje (een minibaaitje is het) is namelijk echt een picture perfect waar het zachte zand tussen je tenen glipt wanneer je naar het helderderdanhelder blauwe water wandelt. Waar je de schaduw van de vissen (en dus ook vissen) kunt zien, zo helder. Horeca is er niet maar we lopen wel jongens en meiden rond met snacks en drinken. Op het eerste, grotere strand, Cala Salada, is wel horeca; een eenvoudige helemaal niks mis mee zaak. En ligbedjes: ook fijn! Het strand hier heeft kleine kiezels zoals de meeste stranden aan deze kant van het eiland, so you know. 

Cala wat? Cala Pada! Die kende je vast nog niet, wel? Nou, Cala Pada is een heerlijk onbekend en onterecht onbemind strandje op het verder vaak overvolle Ibiza. Zo niet bij Cala Pada. Het familiestrand vlakbij Santa Eularia is precies dat: een family friendly familiestrand waar het (toch?) vaak opvallend rustig is. Waarschijnlijk omdat het strand verstoken is van hippe strandtenten. Aha. Wat er wel is? Prachtig blauw water, plek om je handdoek neer te leggen, fotogenieke blauwe vissershutjes half in het water en een schommel. Tel uit je winst.

Eén onze absolute favorieten is Cala de Boix, vlak bij Pou de Lleo in een inham in het Noord-Oosten van het eiland. Geen hippe horeca, wel een heerlijk ongecompliceerd strand. Het strand is iets groter – en ook meestal wel iets drukker -, maar nog steeds is het een echt ‘buurtstrand’. Middels een lange trap daal je af naar beneden waar je halverwege een meer dan cozy beachbar tegenkomt. Daarna bereik je deze baai met zandstrand en helder lichtblauw water. Verrassing! Restaurant Cala Boix zit bovenaan de baai en staat bekend om zijn goede visgerechten en waanzinnige view over de indrukwekkende rotspartijen.

Pou de Lleo? Si! Ook dat is een heerlijk baaitje, fotogeniek ook met dank aan de houten bootjes en vissershutten. Hier staat een kleine beachbar en een knusse Chiringuito (Chiringuito Canal den Martí Pou Des Lleo), scroll even verder naar beneden in dit artikel, dan lees je er meer over.

Port de Sant Miquel is allerminst onontdekt, maar het noordelijke deel van het kleine stadje voelt wel nog steeds zo. Ga op zoek naar Restaurante Port Balansat: daar in de buurt zul je een bord zien met daarop Caló des Moltons Ibiza vermeld. En dat is dus een stil, smal, kiezelig strand met platte rotsen, boothuisjes en heerlijk rustig water.

Toegegeven: je moet even zoeken maar als je het eenmaal hebt gevonden, kun je het nooit meer niet zien. En het eindstation is de moeite waard, niet in de laatste plaats vanwege de kleine chiringuito: Utopia. Onontdekt, authentiek, een uitstekend visje van de grill en gewoon nog een uniek plekje op het toeristische eiland. (2020 update: Utopia, de secret beach bij Sant Miquel, heeft geen vergunning dus kan/ mag niet open dit jaar!)

Heerlijk vonden we de beschutte baai die Cala Xarraca is, eveneens een klein stukje karren vanaf Portinatx. Rocky, zowel in als uit het water, dat wel, maar heerlijk. Snorkelen? Dan zit je hier goed. Een sappige hamburger? Ook check. Ga je zwemmen, of peddelen in één van de kajaks die er verhuurd worden, dan kun je zomaar op het volgende strand belanden: S’Illot des Renclí, wat helemaal niet erg is. Dit smalle zandstrand voelt als een ontdekking en de paella bij het kleine restaurant is verrukkelijk. Nog een stukje verder noordelijk en je bent bij Cala Xuclar. Een pareltje wat ons betreft en zelfs hartje zomer nog rustig. Klein en overzichtelijk, net als het enige eettentje dat er staat. Visje op je bord, voetjes in het zand, niks meer aan doen.

Populair maar ook redelijk groot dus prima te doen en de rotsformaties rond het strand zijn prachtig. Zoek een plekje op een van de platte rotsen aan een van de uiteinden van het strand. Of, nog beter: zoek naar het ‘tweede’ strand hier, een smal stuk strand waar je komt door de trap op te lopen bij de Can Yucas bar en vervolgens weer naar beneden. Verstand op nul en gewoon langs het no-entry bord lopen. Of ga naar strand nummer drie: Es Pujolets. Veel vissermanshutten, wit zand, prachtig azuurblauw water en een verzameling boten die de plek ook gevonden hebben.

beeld links @lindakroep

beeld rechts @sannyzoektgeluk

Oke, wie zich een beetje ingelezen heeft kent El Chiringuito Cala Gracioneta waarschijnlijk inmiddels heus wel maar hij is zó fijn dat ie hier niet onbenoemd mag blijven. Niet ver can Cala Bassa, het meest toeristische strand van Ibiza (maar toch ook echt wel een fijne met kids) en Platja de Compte – was het kleine beeldschone baaitje en de bijbehorende beeldschone Chiringuito in 2019 ineens een mega-hit. En dat is het in 2020 vast nog steeds. Is ok, gunnen we ze. 

Op zondag vind je aan dit strand in het noordwesten van Ibiza (nog steeds!) groepen die samen naar de zonsondergang komen kijken, ondertussen lustig op hun drums roffelend, bij voorkeur rond een kampvuur. De rest van de tijd gewoon een fijn strand met een simpel restaurant.

(beeld links via SheGoesIbiza)

Niet verder vertellen… Een van de beste plekken waar het zelfs tijdens het hoogseizoen niet hysterisch druk is. Charmant is het beste woord, dankzij de typische houten vissermanshutten die de baai omringen. Een strandje zoals op de plaatjes, met zand dat gelijkmatig afloopt en omringd door rotsen. + een fantastische kleine beachbar midden op het strand. Restaurant Pou d’es Lleo Ibiza ligt net iets vóór de baai en staat bekend om z’n goede Paella. Hier zit het (vooral op zondag) steevast stampensvol met grote families & luidruchtige levensgenietende locals.

Het kleine strandje Sa Caleta wordt omringd door vissershuisjes en het gelijknamige restaurant is net zo simpel en knus als de omgeving: houten vloer en tafels, witte kleedjes en gekleurde zitjes in de tuin waar je onder de schaduw van pijnbomen zit. Op donderdag is er live muziek. Eet er vooral de sardientjes of een van de andere bijzonder betaalbare visgerechten! Sa Caleta

Ook zeker op naar s’Estanyol Beach met restaurant Cala Bonita. Wederom niet de eenvoudigste weg erheen, maar zeker de moeite waard. Een prachtig verscholen baai is het, met een waanzinnig restaurant. Eerlijk is eerlijk; het is niet goedkoop, maar hier genieten van een lange lazy lunch is een echte experience. Alles is hier even fijn: het eten, de wijn, de inrichting, de bediening en het uitzicht. Gogogo.

(beelden via pinterest)