Met stip de grote topfavoriet. Bij Zeerovers eet je gefrituurde vis recht vanuit de zee via de frituurpan, alles zo op je bord. Oke, in je plastic mandje. En nee, geen mega-vette, kleffe frituur – het is bij Zeerovers écht heel lekker (oke, heus een beetje vet, het blijft frituur en het blijft Aruba). Bovendien is het er steevast ongekend gezellig. De eerste keer dat we er kwamen meerden de vissers net aan en laadden ze hun vangst uit, een variété op zich. De tweede keer dat we er waren, was er live muziek. De derde keer was het gewoon knetter gezellig. Afijn. Mispakken is geen optie. Zeerovers

Vaste adresje op het eiland, Boardwalk Boutique Hotel Aruba. Een paradijsje met alles erop en eraan: mooie casita’s, fijne zwembaden en het strand op loopafstand. Alles knap, leuk en daarna standaard een nooit-meer-naar-huis gevoel. En nog een tikkeltje erger sinds de komst van The Coco Café. En daar serveren ze (voor hotelgasten, maar op reservering bewaren ze ook wat tafels voor de rest) een combinatie van eten van het eiland, van België en mediterraans eten. En dat verpakt in een ‘food all day’ menu.

Net als de rest van het hotel weer fris en vol met een kroonluchter waar je u tegen zegt, gemaakt van duizenden zeeschelpen. De bar loopt door naar een halfopen keuken met glazen wand.

Anno 2023 new kid on the block op het eiland. Open vuur aan en gaan, zo koken ze bij Azar. De Surf en Turf is alles wat je wilt en meer. Net zoals de cocktails en alle andere gerechten uit de firewood rotisserie oven. Niet aan het strand, maar een beetje verstopt. Binnen gezellig en groot en oooh vergeet de roasted corn niet.

Euh ja, oke, dit is een beetje smokkelen want hoewel het restaurant meer dan prettig is, heus, is het Renaissance Island a.k.a. het Flamingo Eiland vooral favoriet vanwege de roze vrienden, niet perse vanwege het eten. Wat de pret in geen geval mag drukken, noch het veelvoudige bezoeken van het eiland waar je, vanaf het Renaissance Hotel met een bootje komt. Alleen voor hotelgasten (geen straf), tenzij het hotel niet vol zit. Dan kunnen de happy few een dagpas bemachtigen (wat tijdens het hoogseizoen een schier onmogelijke taak is) voor $125. Eenmaal aangekomen is links voor met kids, rechts adults only.

Renaissance Island

Lievelings in Oranjestad – maar heus. Qua look en feel misschien niet je reinste gelikte tent (gekleurde lampen enzo… Auw) maar heerlijk eten (let wel: Arubaans-Amerikaanse porties) en een dondergezellige staf. Voor de chocolade fondant kwamen we nog een keertje terug. Verder zijn het grillgerechten (visspiesjes en een heerlijke steak), wat de klok slaat, in een niet flauw formaat dus. Wanneer je aan komt rijden op de parkeerplaats, kijk je zo het koloniale (gezellig gekleurde) eetlokaal in met dank aan het overdekte terras aan de zijkant. Yemanja

Health sapje, anyone? Of beter nog: een halve ananas vol (VOL) met al het lekkere en gezonde dat je maar verzinnen kunt? Het hutje dat Eduardo’s heet heeft het, pal op het drukke strand van Palm Beach. Bestel van de waslijst aan opties (potjes en bakjes en bekers en ananassen vol met granola, yoghurt, acai, fruit, fruit en fruit) en loop het hoekje om naar het betaal- en uitgeefluik. Kun je niet kiezen? Dan moet je gewoon elke dag terug – gezonder en lekkerder ga je het sowieso niet krijgen op het eiland dus dat is geen straf. Bovendien kun je niet mispakken. Zie je die halve ananas er niet tussen staan? Wij ook niet. Maar ze hebben het wel! Vragen staat vrij. Eduardo’s werd uitgebreid en naast Eduardo’s Beach Shack is er nu ook Eduardo’s Hideaway en Cabana. We want more! 

Eduardo’s Beach Shack

Mocht je nou twee weken op Aruba zijn, dan zou je zomaar, voor de afwisseling, wel eens zin kunnen krijgen in Italiaans. Of in sushi. In dat geval: op naar Ganni’s. Of naar Azia – het laat zich raden wat waar geserveerd wordt. Beide restaurants behoren tot de Gianni’s Group, een initiatief van de Arubaanse Giovanni en Filomena Ferrara die jaren geleden het eerste Italiaanse restaurant begonnen. Met succes. Gianni’s is geliefd en veel bezocht en de restaurants die volgden werden stuk voor stuk succesnummertjes dankzij de goede mix tussen onze Europese smaak en die van de Amerikaan-die-op-vakantie-is (geen oordeel). Overigens behoort het Garden Fresh Café ook tot de club. Gianni’s en Azia

Ook een dikke lievelings. Een dikke. Aan een stil strandje, op loopafstand van het Renaissance Hotel, staat een eenzaam restaurant, zo lijkt het. Vergis je niet: bij West Deck is het bal. Er komen kleine tapas-stijl happen om te delen voor je op tafel en die zijn, met recht, verrukkelijk, van de inktvisringen en de ribbetjes (de ribbetjes!) tot de salades en de spicy garnalen (die garnalen!). Sla hier vooral ook de spicy specialiteit van het eiland niet over: Pica di Papaya (een lokaal gemaakte pittige saus met met papaja). YUM. The West Deck

Craft is een koffietent en cocktailbar in één. Dat dat dikke pret is, weten de eilanders al sinds dag 1 toen Craft met een knallende openingsfuif van start ging. En dag 2, more or less, toen het jongste craft beer van het eiland lanceerde, Hopi Bon, uiteraard bij Craft. Bier en cocktails dus, maar de locals weet craft zeker ook te vinden voor de beste koffie van Aruba én de precies goede ontbijt- en lunchgerechten. Wafels met aardbeien en banaan bijvoorbeeld. En schaaltjes vol vers fruit. Craft

Een Aruba-klassieker, gerund door Nederlanders. Je eet er op semi-chique, en dat is wel zo lekker. Dat geldt ook voor de met liefde in elkaar geshakete cocktails, al het gaat hier zo mogelijk nog nét iets meer om de setting: een knap lokaal (o knap, je vergeet het bijna vanwege…:) dat uitmondt in een privéstrand waarop de tafels van BareFoot staan opgesteld. De droom. Juist. Tafelen met je voeten in het zachte, witte Arubaanse strand. Boek vroeg en pak de sunset mee, bijna nergens mooier. Bovendien staat iedereen, jong en oud, local of niet, er schaamteloos kiekjes en selfies te maken, de rode bal die de zee inzakt op de achtergrond #noshame. Ook niet vergeten, door al die pracht en praal: geniet van je maal. En je cocktail (de Espresso Martini hier is de beste van het eiland). Wederom een favoriet, en niet alleen vanwege die sun downers. Barefoot Restaurant 

Het Casibari Café ligt keihard in het midden van het eiland. Bam! Je denkt er misschien niet 1,2,3 aan maar heus, neem nou van mij aan: het loont de moeite om in de auto te stappen en het binnenland in te trekken. Midden in het ruige natuurgebied – daarover ook snel meer – staat het café, een rotsformatie on it’s own. Zonder Screaming Eagle of Elements of any ander restaurant te kort te doen: het was hier dat we met stip de verrukkelijkste rode mul aten. Samen met om je ellebogen bij af te likken zulke lekkere ‘frietjes’. Casibari

Hand in hand met Zeerover is Charlie’s Bar de meest authentieke stek van het eiland. Sterker nog: Charlie’s Bar is de oudste bar van Aruba. Je moet er wel ‘helemaal’ voor naar San Nicolas, in het Zuiden van Aruba (maar dat is ok want dan kun je mooi een alle street art in de buurt bekijken, ook daarover snel meer). De bar is een overdaad aan… Tsja, aan spullen. Overal hangt wel wat. Bestel bier (de witte wijn is niet te drinken) en lul een gat in de dag met de schoonzoon van de oprichter, Charlie dus, die er achter de toog staat. En met de stamgasten. En de toeristen. En ja, dat is gezellig. Charlie’s Bar

Terug naar het healthy plan. Toegegeven, naar Aruba gaan we niet perse om eens lekker af te vallen, maar voor een steengoede, gezonde oprecht verrukkelijke wrap of salade zonder emmers vol suiker of andere toegevoegde sjizzle, haal je bij Garden Fresh. Van de wraps die je in Nederland nauwelijks krijgen kunt. Maar hier wel. Garden Fresh

Hét bio-restaurant van Aruba, dat is Elements. Voor de liefhebber van gezond eten op het strand. Met een uitzicht waar je U tegen zegt. Alleen voor de volwassenen. Elements

Volgens velen het beste restaurant van het eiland, pal tegenover het prachtige Eagle Beach. Vonden wij dat ook? Ja, best wel. Het restaurant wordt bestierd, of in elke geval: de keuken wordt bestierd, door de Amersfoortse Erwin Hüsken, een Nederlandse chef die voor de lol naar Aruba trok en nooit meer terug kwam. Sterker nog: hij zorgde dat zijn zus en haar gezin ook overvlogen. En dat is goed nieuws: zoals hier al eerder verkondigd, is de grootste gemene deler op het eiland nog steeds veel en vet, als het op eten aankomt. Screaming Eagle is zo’n restaurant dat daar verandering in brengt. Man o man, wat is het goed eten hier, zelfs al groeit er amper iets vers op het eiland. Het menu is so called French-Fusion en Hüsken kookt waar mogelijk naar het seizoen. Dat wil zeggen: het ‘Westerse’ seizoen, zoals thuis. Oesters, paling, wild zelfs, als het daar de tijd voor is. Het gros invliegen vanuit Amerika moet toch, dus waarom gasten niet wat verrassends voorschotelen, non? Precies dat maar Screaming Eagle niet te missen: je eet er oprecht verrukkelijk en anders dan elders op het eiland.  Screaming Eagle

Het is een shack. Een vreetschuur(tje) en we vinden het er fan-tas-tisch. Twee redenen: 1 knalroze, juicy, verrukkelijk van-je-kin-via-je-nek-afdruipend dragonfruit. 2: empanadas, the good way. Bestel aan de zilverkleurige bar een empanada (ja, ook voor ontbijt. Wat zeggen we: júist voor ontbijt, zo leerden de zussen van Boardwalk ons) met kip, rund of vega. Even wachten. Yum. Mi Boca Dushi Snacks

Aruba en pastechi, het gaat gepaard. Op het eiland  ontkom je er niet aan, de in Nederland bekende pastei (een met deeg gevulde snack). Kun je hier gewoon eten als ontbijt. En dan het liefst bij zo’n lokale bakker als Huchada, een van de beste van het eiland. Ze hebben er ook nog eens verse broodjes en gebak en de bediening is gezellig en vriendelijk. Zoals wij deden: pastechi mee en gaan naar Arikok voor een ochtendwandeling.

Huchada

De entree is prachtig bij Caya House, je loopt door een arcade van bloemen en het voelt alsof je door secret garden loopt. De eigenaren, Marco en Carlos, wilden het fine dining niveau naar een hoger niveau tillen bij Caya House. Ze hebben het restaurant deels geïnspireerd op de feestsfeer die je in Mexico aantreft, waar restaurants later op de avond lounges en nachtclubs worden. Het restaurant ligt aan het bruisende Palm Beach, maar het voelt erg exclusief en privé, speels maar ook chic. Zoals Marco zelf aangeeft; moeten alle gasten zich hier direct thuis voelen.

Caya House