Vroeger, in een dorp (oke, stad) hier ver, ver vandaan, werkten we (we, ja, de echtgenoot en ondergetekende) in een kroeg. Zo'n kroeg waar je van ontbijt tot ontbijt wilde zijn, zeven dagen per week, en waar je dat, in ons geval, ook was. Zo een waar je liever werkte dan dat je op stap ging; zonder uitzondering steevast het gezelligst. Die kroeg is niet meer (niet echt), en eigenlijk zijn we er sinds die tijd ook nooit meer zo een tegen gekomen. Nee, Blijburg is 'm ook niet precies, mocht je dat nu denken, maar wat we voor het eerst sinds járen wel weer tegen kwamen bij Blijburg was een clubje gasten aan het werk die ècht lol hadden in hun werk, met elkaar, met de gasten en die - en dat is belangrijk - toch professioneel en correct te werk gingen. Een zeldzaam soort.

Was het het moment? Zo'n precies goed zondag, koud maar zonnig? Kan, maar we durven te wedden dat we deze zondag, of iedere andere, wederom die perfecte zondag meemaken hier, met van die rond-de-haard-hang-gezinnetjes, hond erbij, en kinderen die gecorrigeerd worden als ze te veel gillen (heus, moeders, dat is niet erg), met een precies goed spelletjestafel voor ons, de perfecte zonsondergang, precies goed happen zoals flammkuchen met appelchutney en droge worst en flammkuchen met spinazie en feta, bitterballen en brood met dips en veel kaas en veel worst, en ook burrata (favoriet) en makreel rillette en soep (yep, we tried them all, zo'n zondag was het). O, en om de hoek een bandje voor een moppie live muziek - precies goed. Dus, neem van ons aan: ga deze zondag en ook al is het even wat al te druk; geeft niks, een plekje is zo gescoord anders is wachten aan de bar misschien wel het gezelligste moment van je dag. Blijburg