Nederland, Amsterdam6 oktober 2017, door Maartje

Bodon, La Grande Brasserie Amsterdam

Nederland, Amsterdam, 6 oktober 2017, door Maartje

Bodon, La Grande Brasserie Amsterdam

Het kan bijna niet anders of je hebt wel eens van het Apollo Hotel gehoord. Ja, dat is tegenwoordig een hotelgroep, maar we doelen specifiek op het Apollo Hotel in Amsterdam Zuid, aan de - juist - Apollolaan. Vast en zeker het eerste hotel van het stel. Dat Apollo Hotel staat aan het water in een hoek waar veel Amsterdammers niet vaak komen (of je moet er wonen natuurlijk maar anders heb je er niet zo gek veel te zoeken). Wij niet in elk geval. Het is het op-stand-Zuid, en zo staat ook het Apollo Hotel bekend: als op stand. Oude chique. Wat best opvallend is aangezien het vierkante blok van buiten niet om aan te gluren is... Pardon my French. 

Barts-Boekje- bodon amsterdam1

Daar voel je, eenmaal binnen, overigens helemaal niks van. Sterker nog: andersom, van binnen naar buiten blikkend, is een en ander wél om door een ringetje te halen. Het stadse groen, het water, de (luxe)bootjes die zich om alle ramen van het hotel verzamelen - zelfs het parkeerterrein voor de deur is een feest voor autoliefhebbers.

Het hotel, en met name restaurant Bodon, herstel: Bodon, La Grande Brasserie, het onderwerp van gesprek, kreeg onlangs een fikse opknapbeurt. Laten we daar mee beginnen: de stylisten hielden zich niet in wat betreft kleuren, prints en materialen en dat pakte op zijn zachtst gezegd goed uit. Smullen. Eclectisch. Geïnspireerd op de Art Nouveau van het Parijs uit de jaren 20 (of '50?) in combinatie met een fikse dot Miami after hours. We telden tenminste vijf verschillende soorten vloer en drie variaties op het kleurrijke plafond. Waar metaal te zien is, werd het goudkleurig (liefde) en over de stoelen en banken kwam een mix van velour en zijde in vergrijsde tinten blauw en paars, mintgroen, grafische prints en glimmend geel-goud. Afgewisseld met een wederom goudkleurige palmboom. You het us at hello Bodon. Dat kleurrijke, warme, rijke (dat is het beste woord: de styling is rijk, weelderig, luxe, om je zo op je rug in achterover te laten vallen en in te verzuipen) begint namelijk al bij binnenkomst, bij de receptie waar een gezellige lobby ingericht werd voor een drankje na het tafelen. Of voor het inchecken. Loop je vanuit de lobby het restaurant voorbij, dan kom je in de kleurrijke Harbour Club. Maar daar kwamen we niet voor. Terug naar Bodon.

Barts-Boekje- bodon 1

Over het menu van Bodon kunnen we kort zijn: dat is de traditionele Franse keuken op zijn best. Take note: niet ideaal voor de zwangere medemens want de Fransen mogen graag rauwe zaken op tafel zetten, of lever, en meer van dat. Al is zelfs dat geen probleem bij Bodon... Daarover zo meer.

De open keuken wordt bestierd door chef Inan Sahin die hiervoor o.a. kookte bij L'Europe en Floor 17. En hoewel de looks van Bodon puik zijn, en de service oprecht vriendelijk, leuk en correct is, is het Inan voor wie we terug komen. Schuif bij binnenkomt vooral aan aan de bar die voor de open keuken opgesteld is. Daar staan de bubbels al klaar, net als de werkelijk verrukkelijke rillete van eend met heerlijk zacht zuurdesembrood. Toen kon je me al wegdragen. Maar ook de andere 'barhappen' (veel te oneerbiedig gezegd) zijn niet te missen: we zagen een precies goede steak tartaar voorbij komen, klassiek bereid met een rauw eitje on top. En hoewel we eigenlijk principieel tegen foie gras (ganzenlever) zijn, proefde de man slash gedoemde disgenoot toch van de lever die op een heerlijke geroosterde blini met smeersel (Ai! Sorry... Ik weet het niet meer maar lekker dat het was! Van alles zonder de lever nam ik uiteraard zelf ook een flinke hap).

Barts-Boekje- bodon amsterdam

Het hoogtepunt van die ronde aan de bar voor de keuken was wat mij betreft de gegratineerde gegrilde oester (want dan mag je 'm ook als zwangere wel natuurlijk) met een hollandaisesaus. Ik heb de schelp leeg gelikt. All the way. Schaamteloos. Daar komen dus de extra kuddo's richting Inan: dat de man koken kan, staat buiten kijf, maar ik LOVE het als iemand de moeite neemt om iets naast de kaart te maken. En dat het dan ook nog om je vingers bij af te likken is. En dan moesten we dus nog aan tafel...

Eenmaal aan tafel (de 'nisjes' met uitzicht op het water zijn het leukst) gaat het feest verder. Perfecte dikke - wederom klassieke - Franse uiensoep die bloedheet opgediend wordt, zoals het hoort. Een verrukkelijke bisque met krab en aardappelmousseline (wederom een vinger door het nagenoeg lege bord). Een eveneens perfecte bavette (het wordt saai) voor manlief, we zagen de buren smullen van een geweldig dubbel plateau fruits de mer (dat doen we post-zwangerschap) en voor yours truly werden er on the spot gepelde garnalen (die officieel geen garnalen mogen heten maar ik kon niet goed verstaan hoe dan wel en toen heb ik het maar laten gaan) bereidt. NOM. Zo lekker.

Minpunten? Oke, eentje: de chocolade van de fondant liep niet aan het eind van het bal. Ach. Kniesoor die er op let. Beter sluiten we af met een tweetal pluspunten: de wijnkaart is wederom een reden om terug te komen. Er staat nota bene Dom Pérignon per glas op. Per glas! Plus twee: voor wie niet drinken mag heeft het personeel fijne alternatieven in de vorm van eenvoudige, niet-zoete cocktails en mix-dranken. Tot over een paar maanden Bodon. Ik denk dat we dan maar blijven slapen.

Apollolaan 2, Grande Brasserie Bodon