Wat aten we? Nou, wauw, het begon spetterend, met een balletje van witte chocola met framboos met daarin gazpacho van rode biet, een zoete parel die bij doorbijten veranderde in een zoet-zoute fontein van bietensoep – doe ons maar een doosje hiervan. De tweede amuse met noodles van komkommer, kokkel, avocado en gin-tonickaviaar was net zo’n traktatie als de eerste: verfijnd, goed op smaak, bijzonder. Lekker was ook de minibapao met confit van kippendij en pittige huisgemaakte Aziatische ketchup, makreel – een Bertelsen-signature dish – met boemboe Bali, tomaat, radijs en tom yum en het zoete afsluitertje in de vorm van een perfect uitgekiende toet van Bretonse koek, yuzucremeux, Italiaanse merengue, kwarkbeignet, basilicum en pandan. Het hoofdgerecht – USA sukade, aubergine, sesam en ossenstaartdashi met een jus van gefermenteerde knoflook – was een geslaagde combinatie, al vonden we het vlees iets te rood en daardoor wat taai en minder boterzacht dan verwacht (ooo sorry! maar ja, van borstroffels komen kritische tafelaars… Maar hee! Het kan toeval zijn geweest).

De who’s who van ingrediënten tot je door laten dringen? Avontuurlijk toch? Aparte combinaties? Precies, vonden wij ook. En on point qua smaak en bereiding. Jammer om dat aan je neus voorbij te laten gaan. Wat Senses wel nodig heeft is wat meer Amsterdam: vanwege de locatie lijkt dit vooral een toeristentrekker te zijn, en ook het interieur vinden wij niet topchic – tikje donker, moody paars, niet zo fantasievol. De brigade is puik: enthousiast, vriendelijk en welcoming. Eindstand: gaan! Toch. Als je zin hebt in echt lekker eten, en hip en sociale randfranje als ‘héé, jij ook hier?’ je voor geen meter boeit. Vijzelstraat 45, Amsterdam Senses

Door ons Kalinka