Beste mensen. Wij weten ook wel dat de restaurantlocatie waar ooit restaurant Open zat en waar vervolgens tijdelijk Le Coq huisde, een lastige is. Maar beste mensen: ga! Ga in grote getalen. Ga nu chef Michael Wolf (aha) er niet alleen áchter de pannen staat, maar daar ook veelvuldig vandaan komt om zelf zijn overheerlijke maaksels toe te lichten. En dat, beste mensen, is - naast de zoals gezegd overheerlijke gerechten - een ander hoogtepunt: feitelijk willen we Michael in een doosje doen en dan heel goed bewaren. Een zelfde doosje als dat op tafel staat bij binnenkomt als het even kan aangezien dat een werkelijk heerlijk riekend kersenhouten sigarendoosje is, met daarin, om te beginnen, een welkomstbriefje van Michael. Een flesje water (vinden we leuk) en een pepermuntje om de avond goed mee te beginnen. Daarna komt dus Michael himself (de beste man heeft ook af en toe vrij maar in principe is 'ie er gewoon). De van geboorte Oostenrijkse chef die o.a. bij Oud Sluis in de keuken stond, richtte zijn Wolf net wat chiquer in dan zijn voorgangers deden en legt, met een kneitercharmant accent, uit wat de bedoeling is: je kunt a la carte kiezen, een 4 of 5 gangenmenu bestellen - qua proportionering alles uiteraard aangepast aan het aantal gangen waar je voor gaat, of je kunt gewoon álles nemen, de rij aan 15 kleine gerechten op de meest rechter pagina van het menu, Michaels keuze.

Verleidelijk, ja, maar wie voor 4 gaat, as we did, komt sowieso zeker niet van een koude kermis thuis. O, en als Michael klaar is met zijn verhaal wenst de chef je geen 'smakelijk eten' maar 'veel plezier'... Laat het duidelijk zijn dat Wolf nu al niet meer kapot kan, nog voor we iets geproefd hebben. Michael had us at hello. Maar oke, let's talk food. Want daar zijn we voor gekomen. Daar kunnen we kort over zijn: goddelijk lekker, alles. De gerechten zijn cadeautjes op je bord maar (gelukkig) geen ingewikkeld gedoe, niet té in elk geval. Want daar zijn we wel een beetje klaar mee, van die gerechten waarbij je geen idee hebt wat je eigenlijk in je mond stopt. Neen, het menu van Michael is uiterst begrijpelijk en toch spannend. We noemen een steak tartaar (altijd favoriet) met zoetzure ui, rucola crème, haringkuit. Een licht gerookte wilde zeeforel met komkommer, mosterd, aardappelcrème, olijfolie en een O Zo Malse entrecote met asperges, gekonfijte aardappel, gefermenteerde soja, bieslookemulsie. Een lichte Oostenrijkse wijn bij de eerste gangen, de keuze van Michael uiteraard (waarvoor dank) en een volle Malbec bij het vlees. Of we nog voor een dessert gaan? Heeft Lee Towers een bril? Afijn. 10 punten voor Michael. Ga! Wolf Atelier