Ga jij schildpadden redden op Kaapverdië?

Wist je dat maar één op de duizend babyschildpadden na de geboorte overleeft? Door bijvangst, vervuiling en stroperij dreigen deze prachtige dieren uit te sterven. Als we zelf het probleem zijn, zullen we er dan ook wat aan gaan doen?

In oktober 2017 was ik op het eiland Sal in Kaapverdië. Echt zo’n land dat helemaal in opkomt is omdat de zon er 365 dagen per jaar schijnt en je er prachtige stranden hebt. Fijn voor het land, zou je denken. Meer toeristen betekent ook werkgelegenheid. Dat valt vies tegen, heb ik gehoord van locals. Grote ketens bouwen luxe hotels en willen opgeleid personeel, dus laten ze die overkomen uit Europa. Nog een groot probleem is de vervuiling van al deze hotels. En wie zijn daar ook de dupe van: de prachtige schildpadden.

Project Biodiversity

Sal is een van de eilanden waar honderden schildpadden jaarlijks aan land komen om eieren te leggen. Het is jammer dat ze nodig zijn, maar de mensen van Project Biodiversity zorgen ervoor dat de eieren van de schildpadden veilig uit kunnen komen, en de babyschildpadden veilig terug naar het water kunnen. Daar is het dan nog niet veilig, want slechts 1 op de 1000 babyschildpadden groeit uit tot een volwassen schildpad. In het water worden ze opgegeten, raken ze (baby en volwassenen) verstrikt in plastic of worden ze als bijvangst uit het water gevist. En op het het strand is er een kans dat ze door stropers gedood worden. Kortom: ze zijn nergens veilig.

70.000 baby’s = 70 volwassen schildpadden

In 2017 zijn er door Project Biodiversity 70.621 babyschildpadden vrijgelaten, en daarvan zullen er dus ongeveer 70 overleven. Ik vind dit echt schokkende cijfers en ik vind het vreselijk dat de mens hier grotendeels verantwoordelijk voor is. Zonder de inzet van Project Biodiversity (en meer van dit soort organisaties) zouden de schildpadden binnen no-time uitsterven.

Op de stranden van Sal komen ieder jaar in juli, augustus en september schildpadden aan land om eieren te leggen. 60 dagen later, tussen september en december komen al deze eieren uit. Per nest kunnen dat wel 150 schildpadjes zijn. De projectvrijwilligers patrouilleren ‘s avonds en ‘s nachts over de stranden om stropers weg te houden en nesten te verplaatsen als dat nodig is. Op het eiland zijn zogenaamde ‘hatcheries’ waar de eieren veilig uit kunnen komen. Daarna worden ze vrijgelaten in de zee en staan ze er alleen voor.

Vrijwilligers en donateurs

Tsja, en zonder vrijwilligers en donateurs kan zo’n organisatie helaas niet bestaan. Ze moeten het hebben van hulp van anderen. Je kunt via de website geld doneren, of jezelf opgeven als vrijwilliger om op Kaapverdië te helpen. Als ik zelf genoeg tijd (lees vakantiedagen) zou hebben dan had ik dit meteen gedaan, maar ze vragen een minimum verblijf van drie weken. Je betaalt alleen je eigen vliegticket en daar krijg je onderdak, eten en een kleine vergoeding. Mocht je dus tijd over hebben en deze fantastische dieren willen helpen overleven (en de rest van de oceaan en de natuur) dan is dit volgens mij echt een geweldige ervaring. Ik vond het al super bijzonder om deze kleine beestjes tijdens een excursie hun tocht naar de zee te zien maken, moet je nagaan hoe het voelt als je dat voor duizenden schildpadjes kunt betekenen.