14 juli 2018, door Toine Legters

Nieuw in Amsterdam Oost: Superette Cafe

14 juli 2018, door Toine Legters

Nieuw in Amsterdam Oost: Superette Cafe

Het was even stil daar in het Oosten van Amsterdam maar niet voor lang. De drie wijzen (die uit het Oosten dus, het Amsterdamse Oosten) zijn weer ontwaakt en ondertussen al even gestart aan project nummer zoveel. Wijzen? Project nummer zoveel? Amsterdam Oost? Javaplein? Superette. Superette Café Amsterdam. Bam.

Superette Café

Superette Café

Superette Café dus. En Superette is, zo zeggen ze zelf, een kleurrijke bar en eetcafe. Een ‘buurtsuper’ zou je kunnen zeggen, al wil het stel de ouderwetse associatie liever uit de weg gaan. Snappen we. Vinden we ok. Maar we bedoelen met buurtsuper eigenlijk gewoon dat de frisse, kleurrijke, super-stijlvolle zaak súper voor de buurt is. Al is de hoek toch al niet onbedeeld: het einde van de Javastraat (alle hotspots op die straat zelfs nog even buiten beschouwing gelaten) heeft namelijk al een van de fijnste (lees: zonnigste) terrassen van de stad voor de deur van Het Badhuis en met Wilde Zwijnen heeft het al járen een van de beste/ leukste/ lekkerste restaurants. O, en bij de kleine Thai (we noemen ‘m altijd gewoon het Thaitje) mogen we ook graag aanschuiven (want waarom koken als er Thaitjes (enzo) zijn?). En is hier, in deze hoek, is zowaar dus nog een fraaie aangeschoven: Superette. Zoveel moge duidelijk zijn (ik dwaal af en val in herhaling, wat bijna knap is. Waar was ik?).

Ah ja, Superette Café. We gingen een kijkje nemen (en wat eten natuurlijk, altijd eten) en troffen er, slechts een paar dagen na de opening, een ramvol en zonovergoten terras aan. Knappe mensen, gezellig sfeertje, hier en daar een hond en een baby en good vibes only all over the plave eigenlijk, zoals een Amsterdamse zomerdag behoort te zijn. Het bedienend personeel hielp daar een behoorlijk handje in mee: ondanks (of dankzij?) de drukte en hadden (en hebben neem ik aan) ze er zin in! Ja, er ging best wel een en ander mis (wijntje vergeten is niet erg hoor, ijsblokjes daarna ook niet en een watertje in ronde drie ook niet. Geeft allemaal niks zolang je er maar vriendelijk bij lacht. En zo geschiedde) maar er ging ook heel veel goed, met name die gezellige schwung.

Hé, zelfs aan de befaamde roze Evian kratjes werd gedacht! Inkoppertje? Misschien. Maar als het er zo uit ziet als bij Superette Café, dan mag dat.

Plus het interieur van de frisse zaak: hippe kleurgebruik (geel en roze in de mix vooral)? Check. Minimalistische kunst van o.a. Kat Klerks? Check. Lange bank tegen de muur? Fotogeniek blauwwit gestreept muurtje? Knappe bar met hebberigmakend fruit in de hoek? Check check check. Hé, zelfs aan de befaamde roze Evian kratjes werd gedacht! Inkoppertje? Misschien. Maar als het er zo uit ziet als bij Superette Café, dan mag dat.

En het eten? Zoals dat in een eetcafé hoort eigenlijk. Memorabel? Eerlijk gezegd niet perse. Gewoon prima. Een Angus burger namen we, zoals dat hoort op een zomerse dag voor de deur van een Amsterdams café (in mijn wereld). Die vonden we iets te kazig maar kniesoor die er op let. Nacho’s kwamen ook voorbij (helemaal niks mis mee) en een bord kipsaté – ook prima. Mosselen en een weed burger zijn er ook (niet geproefd) ,aar de lunchkaart zag er eerlijk gezegd nóg aantrekkelijker uit: Superette Café heeft namelijk een heuse Bagel Bar. The good kind. De eigenaren maakten er werk van en testen de bagels in bagelwalhalla New York (what else) met als resultaat dat er van die broodjes met een gat op de kaart staan met o.a. zalm en creme fraiche (persoonlijke lievelings klassieker), roerei en avocado, gerookte kip en een kaneel rozijnen bagel met oude kaas.