Of is het Kaas en Wijn? Jacqueline Receveur hier, al jaren wonend in Frankrijk. Want: één van de dingen die je als vanzelfsprekend overneemt als je in Frankrijk woont, is dat een stukje kaas aan het eind van de maaltijd écht niet zonder wijn kan. Een onlosmakelijke combinatie. Om te beginnen met de kaas: een korte les - begon je vroeger als kind met de ‘koetjeskaas’ (die koe die altijd lacht), in de loop van de jaren ontwikkelen de smaakpapillen zich dusdanig dat de voorkeur uitgaat naar scherpere en krachtigere kazen.

Mijn favoriet? De Brebis, schapenkaas uit Frans-Baskenland.
Hard, scherp en sterk van smaak. Dat kan ook niet anders als je uit zo’n mooi stuk van Frankrijk komt. Sappige weiden aan de voet van de Pyreneeën, puur en authentiek, met een rijke geschiedenis, een eigen taal en een eigen cultuur. Een heel bijzonder stukje Frankrijk. Vanuit de Charente-Maritime ben je er zo. Op het kaasplankje, naast de brebis ligt dan altijd een stukje Roquefort. Ik vergeet nooit de eerste keer dat ik dat proefde: ‘ik geloof dat ik een verkeerd stukje heb, want het is ondenkbaar dat iemand dít lekker vindt’. Pfff, wat was dat heftig. Maar nu kan de assiette de fromage voor mij niet meer zonder deze heerlijke romige, krachtige kaas, gerijpt in de kalksteengrotten van Cambalou in de Auvergne.

Ook in onze eigen regio, de Charente-Maritime, worden heerlijke kazen gemaakt. Deze streek is vooral bekend om z’n geitenkazen. De Bûche du Poitou, het bekende rolletje geitenkaas. Uit het vuistje met een glaasje wijn, maar ook heel lekker om in diverse gerechten te verwerken. De overheerlijke salade chêvre chaud van geitenkaas met honing en tijm onder de grill. Of een quiche met geitenkaas, broccoli en gerookte zalm? En dan is er de Crottin de Chèvre. Crottin betekent letterlijk ‘schapenkeutel’, maar dat verwijst naar de kleine, ronde vorm. De smaak is zacht en sterk (afhankelijk van de duur van het rijpingsproces). Ideal en fin de repas, zeggen ze hier, prima voor de kaasplank aan het eind van de maaltijd dus.

Ja, en wat drink je dan bij al die lekker kaasjes?

Meestal gewoon een karafje (h)eerlijke landwijn van de lokale wijnboer. Maar soms ook een glaasje Pineau des Charentes. Dé regionale drank, in Nederland nog niet ontdekt, maar in België niet aan te slepen. Ik heb geloof ik nog nooit iemand gesproken die dit bijzondere drankje niet lekker vindt.

Pineau des Charentes, niet te verwarren met de Pinot (dat is ‘n druif), is een mengsel van eau de vie (die gestookt wordt voor de cognac, meer hierover een volgende keer) en puur druivensap. Dit wordt een tijdje op vat gezet en wat er dan ontstaat is een zacht, zoetig, likeurachtig drankje dat goed gekoeld gedronken wordt. Als je bij de buren uitgenodigd wordt voor een apéro krijg je automatisch een pineautje ingeschonken, de rode danwel de witte. Maar behalve als apéritief is het ook heerlijk bij een voorgerecht zoals bijvoorbeeld charentaise meloen met ham, bij een (eigengemaakte) gateau au chocolat of…..bij kaas!

Bon appétit!

Genieten van deze heerlijkheden, onder de lindenbomen, in een avondzonnetje met tafelgenoten uit alle windstreken? Dat kan tijdens de table d’hôtes van Marc en Jacqueline Receveur bij Domaine la Fontaine in Zuid-West Frankrijk: Domaine la Fontaine.

Jacqueline Receveur is mede-eigenaar van Domaine la Fontaine, chambres d’hôtes & gîtes. Daarnaast is zij oprichter van De Gereeschapskist, een helpdesk en ideeënbank op het gebied van marketing, planning, huisvesting en taal, met een accent op Frankrijk.