Nu wil ik niemand - niemand - beledigen, maar alleen al de kop van dit boek doet me glimlachen. Misschien een beetje een vals 'hè hè eindelijk'-glimlachje, maar daar wordt verder heus niets mee bedoeld. Wel doet de kop - o heerlijkheid - precies vermoeden dat het hier om een boek gaat dat overdreven betuttelende moeders (geef toe, het zijn toch meestal de moeders) een piepkleine terechtwijzing geeft. Of in elk geval een handvat geeft van hoe het eventueel ook kan. Hoewel het boek Geef dat kind een slok jenever vooral bedoeld is als hart onder de riem: dat merk je dan weer als je het leest.

Zoals Saskia Noort het verwoord: ‘Ouders, wanhoop niet! Dit boek geeft de verlossing waarnaar jullie in deze verwarrende tijden zo snakken. Elk advies van deze moesjes werkt! Eindelijk weer slapen, met dank aan Els en Dorine!’

Waar het op neerkomt is dat er in de jeugd van auteurs Dorine Hermans en Els Rozenbroek niemand opkeek van een draai om de oren als een kind vervelend was. Prima advies, destijds. Tegenwoordig wordt de politie gebeld. Het is waar, tijden veranderen en vroeger was heus niet alles beter maar toch... Geef dat kind een slok jenever is een poging een gulden middenweg te vinden tussen de verschillende opvoedstijlen van de afgelopen zeventig jaar. En een boekje dat ik graag aan een aantal kennissen cadeau zou doen (ik noem geen namen). Geef dat kind een slok jenever