Om de hoek van één van de gezelligste horecapleinen van Amsterdam, het Van Der Helstplein, nét buiten de gebade paden, waar ook o.a. Sir Humus en Renato's Osteria zitten, daar om het hoekje huist het nieuwe Eetcafé Wijmpje Beukers. En dat eetcafé in de immer gezellige Amsterdamse Pijp zou zomaar een nieuwe klassieker gaan worden. Zomaar. Omdat Eetcafé Wijmpje Beukers zichzelf een eetcafé noemt, bijvoorbeeld, want dat is ook wel weer eens verfrissend onomwonden nietvandehoogstetoren. Fijn. En omdat de twee jonge eigenaren zó enthousiast zijn, het kan niet anders dan dat dat zijn vruchten af gaat werpen. Even terug: Wijmpje? Wijmpje Beukers? Wat is dat? Dat is een naam, en niet zomaar een naam maar de naam van de moeder de mentor van één van de twee eigenaren (Maarten). Oke, dat lijkt nog steeds best een beetje random maar dat is het niet: Wijmpje Beukers is namelijk precies zo'n naam die de term eetcafé en alles waar eigenaren Maarten en zijn partner Jordy voor staan. Old school en toch cool. Heel Hollands eigenlijk, maar toch intrigerend. Ouderwets en juist daarvoor eigentijds. Maar tijdloos. En - belangrijk - familiar. Want dat is een van de belangrijkste dingen bij Wijmpje Beukers (naast lekker eten en goed drinken natuurlijk): iedereen is welkom en zou zich thuis moeten voelen in het eetcafé.

Bij binnenkomst stellen Julie of Maarten, maar net eerst is, zichzelf aan je voor. Gezellig. Vervolgens een drankje aan de bar (zeg wit of rood (als je wijn drinkt) en laat Julie of Maarten vervolgens kiezen. Doen ze goed) met een bakje chips on the side. Gezellig. Kun je mooi even om je heen kijken naar de mooie kunst aan de muur. Die is van Alain de Bruin en werd, zoals het Wijmpje betaamd, pretentieloos tegen karton aangeplakt. Mooi. Vinden we leuk. Een plant hier en daar (en de halve intratuin tegen de achterwand), zwarte draadstoelen (ook al mooi), een grote ronde spiegel en de half open keuken maken het af.

Dan het eten, want daar kwamen we voor: het menu wisselt elke week, wat goed is want dat houdt de buurt nieuwsgierig en Maarten, Julie, Daan (in de keuken) en Jordy scherp. In ons geval kwam er zoute (iets minder mag best, maar soit) boter en heerlijk brood op tafel. Daarna spicy wortelcurrysoep, een heerlijke falafel en dito terrine van bospaddestoelen en een zeebaars met pastinaak die helaas ook iets te zout was, maar ach, dat wordt iedereen bij Wijmpje Beukers vergeven hoor. Al is het alleen al omdat er verder met de smaken helemaal niks mis was. Bovendien vind ik - en dat klinkt misschien raar - de WC altijd een graadmeter bij een restaurant en met de WC van Wijmpje is het piekfijn in orde. Ruikt lekker, niet koud ook al zijn er in de kelder en een lekker zeepje. Sorry, vinden we belangrijk. De kont wil ook wat. Laatste positieve Wijmpje-punt, en dan houden we op hoor: reserveren kan niet. Heerlijk. Geeft lekker rust aan de vrijdag- of zaterdagavond.  Eetcafé Wijmpje Beukers, Karel du Jardinstraat 47

beeld credits Nanda Hagenaars