TEFAF 2017
Beste mensen, lieve smartphone- en laptopkijkbuiskinders: als je inspiratie én wat te bekijken (op allerlei fronten) zoekt, ga dan naar TEFAF, de jaarlijkse kunstbeurs in Maastricht. Niet zomaar een kunstbeurs, nee, het is de grootste, belangrijkste kunstbeurs ter wereld. We zagen Maurits en Marilene op de openingsdag. We zagen celebs waar we de vinger niet helemaal op konden leggen (want we zagen ook champagne en oesters vanaf een uurtje of 12 's middags). We zagen galajurken, Gucci, Burberry, Comme de Garçons stippenpakken en meer Chaneltassen dan we konden tellen. Alleen maar nette (beeldschone, rijke) mensen, mode mode mode (belangrijke side step: mocht je gaan dan ben je dankbaar dat je nu weet dat ie-der-een op TEFAF op chique is. Wisten wij namelijk niet... En die roze pluistrui en zwarte afgeragde laarsjes, hoewel Miu Miu, waren dus op zijn zachtst gezegd gênant. Dus: tuig je op! Doe het. Galajurk overdag: now is the time). En kunst. Want daar gaat het natuurlijk om. En man! Wat is dat indrukwekkend.
Nee, ik ben geen kunstkenner, ondanks dat jaartje kunstacademie in Breda en de kunstgeschiedenislessen op Artez in Arnhem een paar jaar later. Reuze-interessant at the time, maar het blijft bij mij altijd zo slecht plakken. Ach, daar zijn weer andere mensen voor, weet ik nu weer. Ik hóud er echter wel van. En hoe. Vind het prachtig, ook al kan ik het bar slecht navertellen. Niet de klassieken hoor, die kunnen we enigszins gestolen worden (behalve de stillevens - prachtig). Alles vanaf Picasso, Miró, Monet... Vooral ook de tal van minder bekende namen die aan het eind van de 19e eeuw de wereld in kwamen en floreerden begin twintigste eeuw. Ja. Hun werk vind ik vaak adembenemend mooi. Oke, dat is overdreven. Maar een lust voor het oog en vaak hebberigmakend, dat wel. En ze zijn er op TEFAF. Vooral de vide met 'pentekeningen', die was fris en eigentijds. Of de (iets te kleine) hoek met moderne toegepaste kunst in interieur (liefde) en de sieraden (hartjesogen). Sla ook de hoek met pornografische zakhorloges niet over (feest).
FOOD
Dat lijkt een beetje een heftige kop hierboven, 'FOOD', maar zo heet het. Wat? Een driemalig diner dat hoort bij de tentoonstelling Cut, Split & Eat in Buitenplaats Kasteel Wijlre, een modern betonnen pand net buiten Maastricht in het dorp Wijlre, een buitenplaats dat hoort bij Kasteel Wijlre. Must g0. De tentoonstelling laat het werk van kunstenaar Gordon Matta-Clark zien. Hadden wij ook nooit van gehoord maar die Gordon, dat was een geweldige vent. Geen enkel werk van hem is bewaard gebleven aangezien hij gebruik maakte van de samenleving en bestaande gebouwen en elementen binnen die samenleving. Zijn werk was 'lelijk', soms niet meer dan een gat dat zicht bood op hetgeen hij in een ander licht wilde zetten. Afijn, ga het bekijken.
Naast dit vooruitstrevende werk leidde de kunstenaar van 1971 tot 1974 samen met zijn toenmalige vrouw Carol Goodden en een vriendin, Tina Girouard, FOOD, een restaurant in Soho New York (toen nog een sjofele kunstenaarswijk). Het restaurant ontwikkelde zich, niet geheel verrassend, als een ontmoetingsplaats voor gelijkgestelde creatieve geesten. Er waren kunstenaars die (niet te eten) maaltijden bereidden en Andy Warhol deed er de afwas. Het restaurant werd gereconstrueerd in het Koetshuis dat hoort bij het Kasteel van de familie van Eyck (het Kasteel is hun kunstzinnige thuis waar je, jubel, een kijkje mag komen nemen). Aan de muren hangen kopieën van gastenlijsten van het restaurant met daarop namen als Yoko One en John Lennon, om er maar twee te noemen. Op 3 vrijdagen gedurende de tentoonstelling worden er bijzondere diners georganiseerd in de stijl van FOOD, met sprekers waaronder (op 19 mei) Carol Goodden. Inderdaad, de ex. Er is maar beperkt plaats dus mocht je willen (ja!), moet je rap wezen. Kosten? 140 euro pp. Daarvoor krijg je toegang tot de buitenplaats, een rondleiding door Cut, Split, Eat, een lezing, het diner én drank. Reserveren gaat met een mailtje naar info@kasteelwijlre.nl o.v.v. reservering dinarlezing Gordon Matta-Clark.
Om dan toch ook maar de olifant in de kamer te benoemen: er wordt op de beurs (let wel, de beurs duurt 10 dagen) ruim twee miljard (2.000.000.000) euro omgezet. Twee miljard. In 10 dagen. Er worden mensen van over de hele wereld ingevlogen die - serieus - in een paar uur weer buiten slaan en een heel aantal 0-en hebben neergeteld. Het is misschien plat, niet chique, on-cool om me daarop te verlekkeren maar... Dat vind ik dus reuze interessant. Weinig leuker dan met een glas veel te dure champagne een strategische plek uit te kiezen en mensen te kijken, en een zelfverzonnen over-the-top verhaal op hen te plakken.
Hoe wij dit soort dingen weten? Van de TEFAF-incrowd. En van de chauffeurs. Chauffeurs? Ja beste mensen, lieve smartphone- en laptopkijkbuiskinders: áls je dan toch een zakcentje stuk te slaan hebt, laat je dan rijden, door BMW, sinds jaar en dag partner van de kunstbeurs. Ik begrijp, dit lijkt een commercieel gesponsord stukje, maar dat is het dus niet! Ha. Niet echt. Want ik hoef hier helemaal niet te vertellen dat de vloot BMW 7 Series die de auto-club beschikbaar stelt als officiële Courtesy Cars tijdens TEFAF de straten van Nederland (tussen Schiphol en Maastricht vooral) een stukje knapper maakt. Ik hoef hier niet te vertellen dat de BMW 7 serie die ons op en neer bracht de vetste auto was waar we ooit in zaten. Ik hoef ook niet te vertellen dat de auto stoelmassage (!) heeft, stoelverwarming, allesverstelbarestoelen, een afstandbediening voor wat dan ook, achterin en voorin, en lampen die in elke gewenste kleur kunnen. Ook niet dat de auto over de weg zoeft als een stabiel, zelf rijdend (at kan 'ie) onverwoestbaar slagschip. En ik hoef al helemáál niet met jullie te delen dat de BMW 7 serie waar wij in zaten de beste karaoke-auto op aarde is. Je kunt het geluid harder en zachter zetten door met je vinger te draaien. Precies, een beweging die meer dan prima past binnen een - zeg - Anita Meijer routine. Routine? Ja, want je zit achterin dus mega ruim. Maar dat hoef ik niet te vertellen. TEFAF Maastricht 2017