Overnachten in het pittoreske Emporio bij Vima Santorini in Griekenland
Je hebt het hier waarschijnlijk al eerder voorbij zien komen: Vima Santorini in Griekenland. De Nederlandse Martine en Griekse Sebastian zijn uit de rat-race gestapt en leiden nu een eilandleven waar we stiekem (of niet stiekem eigenlijk) ontzettend jaloers op zijn. Het is het eeuwenoude verhaal van twee mensen die verliefd worden en een droom hebben. Twist: ze maken die droom werkelijkheid. Naast maar liefst drie parels van accommodaties op het idyllische Santorini verbouwen ze hun eigen groente en fruit van eigen grond en weten ze alle ins en outs van de omgeving. Niet de toeristische trekpleisters, maar juist de plekken die eigenlijk alleen locals weten en daarom extra fijn zijn. Stap voor stap (of: vima, vima in het Grieks) worden de dromen werkelijkheid én dromen ze door. Heel veel leuks gaat komen, dat is zeker. En dat allemaal in en rondom het authentieke Emporio.
Dat gastvrijheid in het bloed zit, merk en zie je aan alles. Sebastian groeide op in de Griekse taverne op het strand van zijn ouders. Blote voeten en het vrije leven. Mix dat met de Nederlandse nuchterheid van Martine (het niet-lullen-maar-poetsen type) en je begrijpt: bij Vima Santorini zit je goed.
De eerste plek van het kleine maar fijne emperium is Vima Villa. Door de tuindeur naar de patio is het gelijk rust, stilte en een aaaaaahh moment. De druivenplant zorgt voor een prachtig groen dak (en de nodige schaduw) en is ook een frame voor het uitzicht. Bergen, het dorp, de zee en natuurlijk de zonsopgang met al z’n kleurgeweld. Door de openslaande deuren stap je zo de woonkamer met rond plafond in. Er is genoeg ruimte en, heel fijn, ook meegedacht over al je vakantiemeuk. Koffers en andere rommel kunnen in de inloopkast of onder de houten plank met leren greep. Allemaal lokaal gemaakt, je had het vast niet anders verwacht.
In deze ruimte is ook een slaapvide gecreëerd met uitzicht op de kerk naast het huis en op de sterren wanneer het donker is. De ronde en zachte lijnen in huis zijn prachtig, net als de traditionele beton-afwerking van de keuken en de badkamer. De slaapkamer heeft een eigen toegang tot de patio en op warme zomerse avonden is dat briesje precies wat nodig is. Af en toe hoor je eens een ezel of een geit, maar voornamelijk is het de stilte die je hoort.
De verf bij Vima Villa was nog niet droog of droom twee stond al in de steigers. Bijna letterlijk, want het aangrenzende huis moest ook ge-Vima’d worden: Vima Home. Al eeuwenlang een familiehuis en nu, na grondige renovatie, nog steeds zo, maar dan in een modern en luxe jasje. Een ruime patio met verschillende niveaus is genesteld tussen twee caves, allebei totaal verschillend van elkaar en tegelijkertijd een prachtig geheel. Op het hogere terras kijk je uit over het dorp, de bergen en de Egeïsche zee. Als je de patio van Vima Home binnenkomt, voelt het (it’s all in the name) als thuiskomen. Boek mee, wijn koud en onder de bloeiende Bougainvillea is het ontzettend goed vertoeven.
Het jongste telg van de Vima accommodaties was ook meteen de grootste uitdaging. Meer dan 50.000 kg aan materiaal moest de heuvel op- en afgesjouwd worden. Met een kruiwagen. Als dat geen dedication is, weten we niet wat wel. Eindresultaat mag er zeker wezen: het is je niet voor te stellen dat dit met een kruiwagen (en heel veel liefde, bloed, zweet en tranen) is bewerkstelligd: het voelt als je de nieuwe editie van een architectuur magazine binnenstapt. Nergens is op beknibbeld (hallo trapleuning van Grieks marmer), de afwerking is tot in de puntjes verzorgd en alles perfect imperfect. Oog voor detail en authenticiteit is hier meer dan aanwezig.
Langs de roze bougainville kijk je zo tegen het zwembad aan en een andere optie dan erin plonzen is er eigenlijk niet.
Het zwembad (vroeger een oude regenput, maar voel je nu niks meer van) is een hoogtepunt van je verblijf. Beide slaapkamers hebben een eigen badkamer en heb je de slaapkamer op de bovenste verdieping? Dan zie je iedere morgen de zon opkomen. ‘s Avonds is het een kleurenfestijn bij de zonsondergang: oranje, rood, paars, donkerblauw.
Iets dat je zeker niet over mag slaan, is een bezoek aan de taverna van Seb’s vader (yep, die bestaat nog steeds!). Compleet afgelegen en uniek, dus vraag vooral even om de routebeschrijving.
Emporio, waar de Vima verblijven zich bevinden, is zacht gezegd authentiek. Rust is de dagelijkse kost: geen auto’s, geen hordes toeristen: het echte Griekse, dorpse leven waar de locals je goedemorgen komen wensen en de buurtkat een kopje komt halen. Er zijn in Emporio veel kerkjes, een scala aan kronkelende straatjes om al slenterend in te verdwalen (het is niet groot, dus te erg verdwalen kan niet) en er zijn twee fijne tenten waar je een hapje kunt eten. Boven in het dorp vind je twee prachtige kleine cafés. Kneuterig, klein en fijn, oud op die juiste manier. Niet perfect, maar echt.
Wandel je naar beneden, naar de supermarkt en bakker, dan vind je daar de Griekse gezinnen die hun kinderen naar school brengen. Op zondag zit het koffietentje op het plein vol met Grieken na hun bezoek aan de kerk. Er is een café waar altijd een oude man komt met zijn paard, die hij vervolgens tussen de auto’s parkeert en je vis koop je uit een roestige kofferbak van een locale visser. Dit is het leven in het dorp. En hoe fijn: Martine en Seb weten er alles van, dus vraag raak!
Naast slapen en (in het dorp) eten is er natuurlijk nog veel meer te doen op Santorini. Er zijn allerhande fijne plekken en mooie stranden. Sommige druk met bars en bedjes. andere totaal afgelegen en nog genoeg ertussen in. Als je de andere kant van het eiland wilt zien, boek dan schipper Sebastian voor een privé boottrip voor een boottocht langs afgelegen baaien, hoge rotsen en natuurlijk urenlang zwemplezier. Van zwemmen krijg je honger en dat komt goed uit: de boot kan aanleggen bij één van de restaurants aan het water op een eilandje tegenover Santorini of je neemt een goedgevulde picknickmand mee uit het ‘eigen’ Vima restaurant.
Deze heerlijke familie winery is er ook een voor op de to-do. Kwalitatief goede en – niet onbelangrijk – biologische wijnen zijn de focus. De wijnen worden opgeslagen in caves (een bekend eilandgezicht), maar liefst 50 meter diep de berg in waar een te gekke setting is gecreëerd. Hier proef je tussen de houten vaten van de heerlijke wijnen en krijg je een rondleiding door de caves. Wil je doen: met iedere euro support je dit prachtige familiebedrijf en blijft Santorini authentiek.
Een fijne plek voor ontbijt/brunch/lunch is Brusco in Pyrgos. Wie het dorp in rijdt, parkeert op het grote en enige parkeerterrein en wandelt omhoog, het dorp in. Op die manier kun je Brusco niet missen: fijn wit-gesaust vlonder terras, gekleurde bloemen en goed volk. Het menu is – alleluja – kort en bondig met alleen de juiste dingen op de kaart: een ‘Greek platter’, frisse (niet te zoete) huisgemaakte limonade, Griekse ice coffee en Griekse cake. Oh, en met de wijnen van Hatzidakis die je al in de keldergrot geproefd hebt. Nog eentje dan.
Vlichada Beach
Rijd je vanaf Emporio (de plek waar Vima staat dus) naar beneden, dan ben je in tien minuten bij een heerlijk strand dat net wat ‘zachter’ is dan veel van de rots-achtige, zwarte stranden van het vulkaaneiland. Vlichada Beach is de naam. Theros Wave Bar ligt aan hetzelfde strand overigens, een stukje verderop. Is in de categorie Ibiza-leuk.
