Nederland, Amsterdam16 september 2015, door Maartje

Dignita Amsterdam (zuid)

Nederland, Amsterdam, 16 september 2015, door Maartje

Dignita Amsterdam (zuid)

Lang voor de verhipperisering van de Amsterdamse Hoofddorppleinbuurt huisde in het pand aan de Koninginneweg 218 Casa e Cucina, destijds de enige tent in de buurt waar je terecht kon voor een beetje fatsoenlijke koffie, en een zeer smakelijk en daarom lokaal beroemd broodje carpaccio. Na het verscheiden van voornoemde tent (where are they now?) kwam er een koffiehuis dat het grootste gedeelte van de tijd dicht was, dus dat was niet lachen voor buurtbewoners met koffiebuitendedeurbehoefte. Maar nu is er Dignita, dat spoorslags een geliefde hang-out in de buurt werd. Je kunt er de hele dag brunchen, wat natuurlijk gewoon neerkomt op ontbijten of lunchen op de tijdstippen die je blieft – en kan dat niet eigenlijk overal (zoals bij friet van Piet, waar een patat pindasaus om vier uur ’s middags een prima ontbijt is na een nachtje tot bam doorfeesten)?

Afijn, het bruncherige zit ’m dan in de ster van de menukaart: het eenvoudige ei. En dan your way: gepocheerd, scrambled of gebakken, met twee flinke sneden huisgebakken zuurdesembrood en extraatjes naar keuze als geroosterde tomaat, de romigste gebakken paddenstoelen die je je kunt bedenken, buikspek en bloedworst (Hoera! Echt lekker, laat je niet afschrikken door de naam). Het ei maakt bovendien – weliswaar onherkenbaar – furore in de overheerlijke pannenkoeken met Canadese stroop, lavendelcrème, geroosterde zaden, amandelen, seizoensfruit en verse bessen en in de taartjes, crumpets en andere smultoestanden. Wij van Barts Boekje deden ons smakelijk smekkend tegoed aan het gebodene. Wat die koffie betreft zit het hier ook redelijk snor: de flat white krijgt een ruime voldoende, ondanks de iets waterige undercurrent.

Wat je verder nog moet weten: ingrediënten komen uit de buurt en zijn zo veel mogelijk bio en fair trade, maar da’s inmiddels bijna het precedent. Lichte hut, houten vloer, wat vintagemeubels en een muur vol Tomado-rekjes. Beetje funky, beetje chic. En best prijzig, laat dat gezegd zijn. Dignita