Lucy Woesthoff jaagt haar dromen na en vertelt ons hoe
We volgen Lucy Woesthoff al een tijdje op de voet mét een reden: naast haar goodlooking good looks (precies, we doen hem dubbelop, menen het namelijk ook.) is Lucy, vinden wij dan, de inspiratie zelve. Met regelmaat plaatst ze mooie teksten, indrukwekkends voor het oog en machtig moois qua interieur en spieken we her en der haar heerlijke fashion sense. En dat alles (alles) verpakt in zorgvuldig gekozen woorden, welke we graag lezen én graag geloven. We like Lucy. A lot. En daarom hebben we veel vragen aan de, van origine Britse, lady. Vragen over waar ze die giga inspiratiedoos mee aanvult, hoe ze graag haar huisje aankleed én - zoals we zelf stiekem het allerleukst vinden - verklapt ze hoe het er in huize Woesthoff aan toe gaat. Let’s go with it en laat je - net als wij deden - inspireren.
Om maar meteen met de deur in (het nieuwe) huis te vallen; we willen álles weten over Lucy’s interieur. Alles en meer. Zijn wij even blij dat Lucy niets achterhoudt. Met een verse verhuizing is Lucy met alle plezier (blijft leuk) haar huis aan het inrichten. Lucy gelooft daarbij heilig dat je jezelf tijd mag gunnen om de mooiste, beste dingen te vinden. Vinden we lastig, leven tussen tussen een ‘on-af’ huis. Maar ach, heus, het komt er echt wel van… (agree). Het is namelijk duizend keer leuker om dat ene kleed, het perfecte servies of een prachtig kunstwerk tegen te komen op een (al bijzondere) reis of bij een onverwachts bezoek aan een antiekwinkel. Als het spontaan gebeurt, voelt het nog meer als het vinden van een schat. En die treasures vindt ze het liefst bij een Piet Jonker, Just Haasnoot, Co van der Horst, Bonnesoeurs, Archive-store (voor kinderkamers).
Natuurlijk blijft het daar niet bij: Lucy bezoekt regelmatig voor kunst en ‘tierelantijntjes’: Flexform, Gubi, House Doctor, HK Living, Stoned Marblehomeware, Nordal Interiors en POMAX. Stuk voor stuk fijne merkjes om slowly but surely van het huis een paleis te maken.
Waar we Lucy in ieder geval nooit op zullen betrappen is anything Bohemien… Lucy is een klassiekeling. Doe haar maar een mix van strakke lijnen met eclectische en romantische details. Elegant met precíes dat juiste tikkie rock ‘n roll.
Ah ja, het lijstje houdt niet op. Maar then again, ook bij Lucy is het een never ending proces. Wat ze wel áltijd in huis heeft, zijn van die vaste ‘middelen’ om la maison extra gezellig te maken. Te beginnen bij het begin: kaarsen. Niemand mag en kan zonder kaarsen. Lucy vertelt nu zelfs een overstap te maken van de normale kaars, gewoon zoals we hem kennen, naar soja/ vegan varianten. Het brandende spul dus, deze mening delen we. Aangevuld met wierook, dat wel. Moeten we zelf nog even een handigheidje in creëren.
Als het aan Lucy ligt, mogen ook eindeloze stapels boeken en muziek, het liefst op vinyl, in geen enkel huis ontbreken. Dat houdt de boel huiselijk. Kristallen everywhere (via Spirit Junkies of Insight Stones) en als de zon schijnt de deuren en ramen open! Het liefst hangt ze rond in de tuin, onder de stralen van de zon… En anders in het lekkerste – geclaimde – hoekje van bank (wie kent ‘m niet) met een kop thee en een kind om tegenaan te snuggelen…
Beeld via Tami Kern (links) en Jouke Bos (rechts)
Funfact: ondanks dat het lijkt of Lucy alleen maar knap designerspul in huis haalt, verklapt ze dat haar laatste aankoop een good old ouderwets blauwe zandbak (die ene in de vorm van een schelpje) voor haar dochter was. Zo simpel en zo leuk. Urenlang speelplezier.
Lucy: ‘Ik ben net weer begonnen met 2 dagen op kantoor werken. De andere dagen werk ik vanuit huis. Nu de jongste twee kinderen weer iets van school hebben, kan ik veel meer overdag doen. Gelukkig, want het was af en toe echt een uitdaging, vooral de laatste weken. Meestal moest ik s’avonds doortikken als ze in bed lagen en als ik een zoom call moest doen, dan ging de tv aan zetten. Ja, ver van ideaal…maar soms de enige manier. Ik merk dat ik de balans tussen thuis en op kantoor werken heel fijn vind, maar het vraagt structuur en discipline. Ik werk dus elke dag met een ‘to do’ lijst. Op het eind van de dag moet alles af zijn.’
En dan over Lucy’s prachtige Instagram, welke we – as told – op de voet volgen: ‘Ik ben niet bewust bezig met content maken. Ik word geïnspireerd door de dingen die ik tegenkom op een dag… een uitspraak van één van mijn kids. Een nieuw boek of merk dat ik mooi vind. De natuur… zonlicht in de hoek van een kamer… een quote op Pinterest. Ik deel wat me raakt’. Droomvrouw.
Beeld via Jouke Bos (rechts)
Twinty-twintig is voor iedereen een bewogen jaar (joh). Gelukkig brengt het jaar ook veel goeds en lanceert Lucy bijnabijnabijna haar eerste boek ‘Woman’, waar we al tijden (on)geduldig op wachten. Het is (niet zomaar) een boek geïnspireerd op Lucy’s eigen ervaringen, relaties en struggles, maar een boek over haar liefde en respect voor vrouwen. Haar doel is om vrouwen te verbinden en inspireren. Her own words: Ik kan niet wachten om het te delen!
En wij kunnen op ons beurt niet wachten met het boek verslinden. Komt goed.
Met Dromenjager, waar Lucy (mede)eigenaresse van is en welke de liefste kinderboekjes op de markt zet, staat er ook iets te gebeuren. Niet ver van het nu wordt er namelijk een brand new kindermerk onder de noemer ‘Huggy Buddha’ uitgebracht en ook staan er twee grote events in de pipeline. Alleen nog hopen dat die door mogen gaan! Fingers crossed.
We snappen die naam ‘dromenjager’ wel, iets met ‘fits like a glove’… Want als Lucy aan het dromen slaat, dan doet ze het ook goed. Lucy: ‘wij hebben al jaren een tweede huis op Ibiza, waar we ons allemaal helemaal zen voelen. We raken er nooit aan gewend. Het voelt altijd als een feest om daar te zijn. In de toekomst zou ik graag een klein cottage in Engeland of Schotland willen hebben. Ik mis mijn geboorteland en cultuur.‘
Afijn, we zijn Lucy stiekem nog een beetje leuker gaan vinden. Daarom sluiten we af met nog wat leuke anecdotes. Lucy aan het woord over hoe ze haar geboorteland mist en wat ze het allerliefste doet: mensen knuffelen! Vooral nu we elkaar weer een beetje op mogen komen zoeken. Fysiek contact met mensen, eten in een fijn restaurant, naar een concert gaan, samen dansen. In het kort: het leven voelen en vieren met leuke mensen.
Morgenvroeg? Dan begint ze haar dag zoals iedere dag met een HUGE-theekop van Emma Bridgewater, gevuld zwarte Engelse thee… Zonder melk of suiker. Als die leeg is, dan kan ze haar dag, hoe dan ook, goed beginnen. Ze is en blijft een Britse.
En het boek Women pre-order je hier: Woman by Lucy Woesthoff
