Engeland, Londen5 maart 2020, door Maartje

Inchecken en niet meer naar buiten (of oke, net de hoek om): Hotel The Hoxton, Southwark

Engeland, Londen, 5 maart 2020, door Maartje

Inchecken en niet meer naar buiten (of oke, net de hoek om): Hotel The Hoxton, Southwark

Hallo Hox-ers en Hox-tonnettes! Nee nee, dat is vast geen correct Nederlands, noch Engels. Doet er niet toe want je weet precies wat ik bedoel: hallo mede-hotel-lovers. Er is namelijk nieuws van het The Hox front: Hotel The Hoxton, Southwark is hier! Southwark? Ja, dat is een (enorme) wijk in Londen ten zuiden van de Theems. Een wijk waar je nu nog nooit van gehoord hebt (had) misschien maar was dat ook niet zo in het geval van Shoreditch? In het oosten van Londen? Want dat was waar The Hoxton hun eerste hotel opende, en jaren kun je tijdens een citytrip naar Londen niet níet naar Shoreditch. En zo gaat dat ook het geval zijn met Southwark, mark our words. 

The Hoxton, Southwark, Londen

The Hoxton, Southwark, Londen

De wijk Southwark dus, nu nog te betalen en binnenkort (of eigenlijk: nu al) de hipste wijk van Londen. Natúúrlijk pionierde het Hoxton hotel (even een reminder: The Hox zit in Londen ook Shoreditch en Holborn. En in Amsterdam, Parijs, Rome, New York Williamsburg, Downtown LA, Chicago en het altijd leuke (maar echt) Portland), aan de zuidzijde van Blackfriars Bridge, een van de bruggen over de Theems. De buurt was vroeger een handelscentrum en in de voormalige fabrieken zitten tegenwoordig galerieën, café’s, restaurants, musea, theaters en food markets (daar kom ik zo nog even op terug). Kortom: de perfecte basis om het gebied du moment te zijn.

Wij gingen naar Londen op de meest comfortabele manier die je maar kunt bedenken: met de directe Eurostar trein vanaf Amsterdam. Relaxed, je kunt zoveel meenemen als je dragen kunt, geen gedoe met wachtrijen en je ‘landt’ hartje Londen. En laten we vooral niet vergeten dat het een duurzame manier van reizen is. Win-win-win-win (en nog een paar wins). Doet hetzelfde, houdt een taxi aan (want die spullen he, en dan heb je meteen een leuke route door de stad) en een kwartier later sta je voor de deuren van het heerlijke The Hoxton, Southwark.

Het hotel ademt de sfeer van de buurt (dat weet je dan nog niet, maar daar ben je na een paar dagen wel achter), en heeft het bekende Hoxton-stijltje dat je inmiddels gewend bent: betonnen plafonds en kale bakstenen muren, kleurrijke, luxe meubels en met de hand gemaakt glaswerk, alles geïnspireerd op het eclectische, industriële verleden van Southwark. Cool, dat is de stek, en hetzelfde geldt voor de vriendelijke staf  die je te hulp schiet wanneer je met koffers en koters het hotel binnen struikelt. Thank you very much. Inchecken gaat razendsnel (bij het Hoxton nooit langdradige procedures, een van de redenen waarom ze zo fan zijn), je kamer is precies zoals op de foto’s (lees: MOOOOOI!) en voor je het weet zit je aan je eerste versnapering in het relaxte lobby-restaurant op de begane grond van het hotel.

Die begane grond is verdeeld in twee delen: restaurant Albie links en de gezellige bar (let maar op, in de avonduren is een slaapmutsjes hier een cadeau) op rechts. De receptie vind je achter die plantenzuil met de typische Hoxton-stoeltjes ervoor in het midden. Het is de plek waar je de dag zowel afsluit als begint: ga voor het ontbijt zeker de deur niet uit! Wij smulden dagelijks van eieren met zalm en de beste avocado toast (die is bij elke Hox geweldig, schrijft u mee?).

De lunch op de begane grond is ook puik, al zijn we helemaal over the moon wat betreft het visrestaurant op de bovenste verdieping van het hotel: Seabird. Om vele redenen: het uitzicht (wáánzinnig), het terras (idem), de live muziek (zo zo zo zóóó gezellig), de staf (correct en grappig), het menu (frisse vis, puike oesters, mooie wijnen zoals een lievelings sancerre per glas, nom), de opzet (maakt niet uit waar je zit, elk hoekje  is knus) en – tjsa – het feit dat de babyfoon het prima red tot aan je kamer. Datenight aan huis was zelden beter kunnen we je vertellen. De inrichting van Seabird houdt het midden tussen Miami in zijn hoogtij dagen (al kan dat ook aan de strakke broekjes van de obers liggen…) en een onbekend Grieks eiland. Wit witter witst, zonder dat we enige Gordon-eske taferelen konden bespeuren (die kriebels krijgen we meestal bij een all white lokaal).

Wil je toch naar buiten – dat mag uiteraard wel – weet dan dat je goed zit: steek de dichtstbijzijnde brug over en je belandt bij het Somerset House, en net daarvoor passeer je de London Eye. Maar stiekem is het nog veel leuker om in Southwark te blijven. We werken as we speak aan een lijst met het lekkerste van de wijk, maar weet alvast dat je, when in Southwark, op zoek mag naar Bar Douro, Casa do Frango, Padella en last maar zeer zeker not least de Borough Market. Ga je leuk vinden! Maar eerst dus even een kamer boeken bij The Hoxton, Southwark.