Bistro Baret wordt gerund door twee broers. De één, Daan, bestiert de kelderkeuken, de ander, Dorus, staat achter de toog (en in de bediening) en kent zijn (wijn)pappenheimers. Beide broers werkten jarenlang in verschillende horecazaken (niet bij de minsten overigens!) en besloten dat zij dat zelf ook wel kunnen. En willen. Op het menu, het interieur gaf het al weg, klassieke Franse gerechten met een twist, maar zonder poespas. Watertandend al voor één en ander op tafel staat, en dan komt Dorus ook nog eens met een off the map Grüner Veltliner aankakken. Ja, dan heb je ons. Flesje, steak tartare met kwartelei (niet te koud, niet te warm, geen gedoe, superlekker) en mosselen in een spicy rode curry (als je de steak tartare laat staan, geen aanrader: de-ze. ja!) op tafel. Gelukkig, dat zijn we. En daarna klaar eigenlijk ook wel want – stom misschien maar het is nu eenmaal zo – vaak komen we niet voor het hoofd maar voor de na- en voor de voor-, want in the end eigenlijk altijd het hoogtepunt/ de hoogtepunten van de avond. Is chef Daan het niet mee eens. Neen. Of ‘ie ons een Côte De Boeuf van 750 gram mals Schots rundvlees met gegrilde groente, perfecte friet en salade mag voorschotelen? Beurre de Paris en chimichurri on the site. Geloof ons, mocht Daan je in de toekomst diezelfde vraag stellen: zeg ja. Het vlees is mals en precies goed gesneden zodat (meisjesgezeur maar toch) je niet die viezige vetjes en draadjes hebt. En die groenten! Die groenten… Argentijnse Malbec erbij, ja. Hebben we plots geen plaats meer voor het dessert. Zonde, want de hangop met krokante kruidkoek, rood fruit en chocoladeschaafsel klinkt verrukkelijk. Maar we laten het er bij. Wat nog wel? Thee met een chocolaatje van Van Soest. Ja. Het is goed, daar bij Bistro Baret. Bistro Baret

beeld links via @laviniacooks (en de foodie heeft het recept van de chimichurri die bi de Côte De Boeuf op haar site staan. You go!)