Dus, Amsterdammers, toog ik onlangs gewoon doodleuk naar centrum-centrum Amsterdam voor een avondje Cuba meets Mexico meets Buenos Aires meets Amsterdam. Kortom: Latijns-Amerika op fietsafstand. Sal by Roses is het eindpunt en we zijn een van de weinige Nederlanders op de woensdagavond dat we aanschuiven. Niet dat het niet druk is hoor, zeer zeker niet! Druk is het absoluut. Gezellig druk met leuke niet-Nederlanders. Veel expats vermoeden we, weinige ‘echte’ toeristen. Daar is het te gezellig en gemoedelijk voor concluderen we. Dat kan ook te maken hebben met de salsacursus die as we speak gaande is op de verdieping bovenons (zagen we op weg naar de toiletten.

De salsa-les boven roept direct 2 gedachten op: 1) dat wil ik ook! 2) dit is g*verd*me een prachtige plek voor een privéfuif! Maar eerst maar eens aan het minifuifje van de woensdagavond gaan beginnen. Die gaat van start met een cocktail. Dat móet want Max, de man die de zaak bestiert aan de Reguliers, is cocktailkampioen. Oke oke… Maar schoorvoetend moeten we wel vertellen dat we liever een wijntje drinken bij ons eten. Sorry! Is geen probleem, hebben ze ook bij Roses by Sal en warempel nog een hele lekkere ook. Een fris wit wijntje (naam vergeten want we zaten al snel in de sferen van heupwiegen en denkbeeldige castagnetten) waar we de Mexicaanse streetfood lekker mee af kunnen blussen. Tortilla’s, Peruvian ceviche en de spicy tuna (Peruvian Japanese fusion, jawel) en – het allerlekkerst – de Argentijnse trots, de rib eye. Nom.

Streetfood tussen de mensen die het best zijn in Street food, dat is ook Roses by Sal. En dat vinden we me een potje gezellig! Alsof we op vakantie zijn. De gerechten zijn prima, de sfeer is opperbest. Dus aan het eind van het diner kunnen we niet anders dan nog even terug te keren naar dat heupwiegen: de klas kom namelijk naar beneden en gaat aan het bargedeeltje verder. Zo gezellig! Hét moment, zo vinden wij, voor de cocktails van Max, stuk voor stuk vernoemd naar befaamde en legendarische Latinos from the good old days: Maradona’s ‘D10s’, Gloria Estefans ‘Mi Tierra’ en Jose Luis Borges ‘Labyrinth’ en meer van zulks. Olé.

Roses by Sal