Nederland, Limburg18 juni 2025, door Lise Lise

Kasteel TerWorm in Heerlen: slapen en eten als een prins(es)

Nederland, Limburg, 18 juni 2025, door Lise Lise

Kasteel TerWorm in Heerlen: slapen en eten als een prins(es)

Stel. Stel nu dat je houdt van goed eten, goed slapen én het gevoel dat je stiekem een klein beetje van adel bent. Stel dat je liever wakker wordt van fluitende vogels dan van scootertoeters onder je Airbnb-raam. En stel nu dat je behoefte hebt aan rust, prinsheerlijke rust en niet per se aan geslenter door een drukke stad, samen met een hoop andere slenterende mensen. Dan kan het zomaar zijn dat we de gouden tip hebben. Op naar Limburg! En nee, niet naar Maastricht (hoewel mooi). Niet naar Valkenburg (al die grotten).

 

Nee, we gaan naar Heerlen. En wel naar Kasteel TerWorm.

Kasteel TerWorm, Heerlen

Kasteel TerWorm, Heerlen

Aan de rand van Heerlen, aan het eind van een lange lindenlaan, vind je Kasteel TerWorm. Een kasteel zoals je ‘m vroeger tekende: met een slotgracht (en een slotgracht betekent dus romantische boogbruggetjes om binnen te komen), trotse torens, smeedwijzeren hekwerk, zware poorten, een perfect gesnoeide kasteeltuin – zo een waarachter de zon perfect opkomt, Versailles is er niets bij – dode dieren aan de muur en stoelen met bolpootjes. Met een beetje mazzel kom je tijdens je ochtendwandeling ook nog de lokale jager tegen. Wat we proberen te zeggen: bij Kasteel TerWorm ga je niet slapen, hier verblijf je. Een weekend lang alsof je tot de kleine adel behoort.

En wat doe je dan, als kleine adel op een kasteel in een onverwachte hoek van Limburg? Welnu, en nu wordt het pas echt interessant, je gaat er dineren! En ontbijten. Maar daarover straks meer. In de keuken van Kasteel TerWorm is het Dave Beckers die de scepter zwaait. Een stoere chef, met jarenlange ervaring bij andere kastelen in de buurt (we noemen een Chateau Neercanne). En als we zeggen stoer, bedoelen we ook stoer. Zowel in koken (lamsoor, Ikan Teri en saus van wei en gefermenteerde asperges), als in voorkomen (tatoeages) als ambitie: waar de jager jaagt op hert, jaagt Dave op een ster. 

Die kans van een ster achten we aannemelijk. Nergens anders proefden we rogvleugel met risotto van zonnebloempit en aardpeer zo delicaat. Of lamszadel met linzen en artisjok, auberginecrème, courgette, oesterblad en jus van lam en kombu. Een feestje in zeven gangen – en ja, daar zouden we met liefde een boek over schrijven (maar Bart blijft een blog, en we zijn toch echt van: bijzijn is meemaken). Nou vooruit, nog eentje dan: steak tartaar van lokaal vlees van John van Can uit Baneheide. Aangemaakt met XO van garnalen, Iberico en coquilles een scheutje ponzu-jus erbij, ijs van gebakken gist en een hollandaise met gefermenteerde yuzu-schilletjes die je rechtstreeks richting smaakhemel stuurt. Snapt u?

Na het diner rol je zo, half zwevend van geluk, je bed in; in een van de zeer ruime kasteelkamers, bijvoorbeeld de ‘Karel Baron van Böselager’ kamer. De kamers zijn klassiek, en toch ook modern (hoge plafonds en een heerlijk bad). De volgende ochtend? Gordijnen open, zon in je gezicht en een tuin die je bijna fysiek naar buiten trekt. Doe als Bart (en geloof ons op ons woord): maak een ommetje door de symmetrisch gesnoeide kasteeltuin voor je aanschuift bij het ontbijt. Want dat ontbijt, net zo verzorgd als het diner, wil je fris, hongerig en in volle glorie beleven.

Hotel Kasteel TerWorm

Na het ontbijt hebben we nog een tip: blijf vooral buiten. Vanuit de binnenplaats zie je het heerlijke terras, waar het goed toeven is. En ook buiten de kasteelpoorten is het genieten geblazen. De omgeving van Kasteel TerWorm is groen, glooiend en verrassend rustig. Je loopt zo het natuurgebied in, waar je behalve konijnen en buizerds vooral stilte tegenkomt. Je kunt er ook fietsen, en je kuiten laten zweten. Maar ach, wie houden we voor de gek… Bij Kasteel TerWorm wil je helemaal niet weg.