Guide met tips voor Lima, Peru (Miraflores & Barranco)
Dat Lima inmiddels een van de beste culinaire steden ter wereld is, staat buiten kijf. De stad is bovendien dé start van je rondreis door Peru, vóór je vertrekt naar Cusco, de Andes of de Amazone. Maar Lima alleen reduceren tot een plek om goed te eten en op te laden, zou haar tekortdoen.
De hoofdstad is hip, levendig en constant in beweging. Gebouwd op de resten van pre-Inca-beschavingen zoals de Wari, Lima en Ichma, ademt ze vernieuwing. Peruaanse creatievelingen als ontwerpers, dj’s en designers zagen dat potentieel allang en vestigden zich hier met hippe wijnbars, boetiekhotels en conceptstores. Vooral de buurten Miraflores en Barranco zijn het ontdekken waard. In dit artikel nemen we je mee door de wijken met de beste adressen in town. Of ja slechts een aantal, want de stad is zo huge dat ze allemaal tackelen in een artikel haast onmogelijk is.
Iets meer dan honderd jaar geleden was de kustwijk Barranco de plek waar de rijke Limeños hun zomerhuizen hadden. Ook Hotel B was ooit zo’n statig huis. Jarenlang raakte het in verval, tot een groep vrienden, allemaal met een passie voor kunst, design en geschiedenis, besloot het gebouw nieuw leven in te blazen. Na een intensieve renovatie, waarin de originele Belle Époque-details zorgvuldig werden hersteld, openden ze de deuren van wat nu geldt als een van de mooiste boutiquehotels van Lima. Het pand telt zeventien kamers, verdeeld tussen het oorspronkelijke herenhuis en een modern bijgebouw met hoge plafonds, marmeren badkamers en eigentijdse kunst aan de muren.
Kunst vormt de basis van Hotel B. De oprichters zijn niet zomaar liefhebbers, maar verzamelaars die het hotel vulden met een zorgvuldig samengestelde collectie van opkomende én gevestigde Latijns-Amerikaanse kunstenaars. En zo werd het hotel een mini-galerie. Tel daar de intieme sfeer, het verfijnde restaurant en de elegante rooftop bar (nu nog onder constructie, maar in 2027 weer open!) bij op, en je begrijpt waarom dit voormalige zomerhuis symbool staat voor de wedergeboorte van Barranco.
Aan het hierboven genoemde hotel hangt een prijskaartje. Niets in vergelijking met de designpieces die in het hotel te zien zijn, maar wel voor wat je vakantie misschien toelaat. De buren zijn een prima alternatief. Nog een bijkomend voordeel, naast de prijs, is dat de rooftop geopend is! Casa República is gebouwd in een herenhuis dat in de jaren 20 werd gebouwd als kuurhuis. Het hotel heeft slechts 22 kamer en de originele verdiepingen en de charme van het republikeinse tijdperk zijn bewaard gebleven met een binnenplaats met tuin. Ook hier is het hele hotel bezaaid met werken van Peruaanse kunstenaars. Afijn, het is er ook lekker vertoeven en goed nachtrust pakken.
We waren er schuldig aan dat we in Lima nogal vielen voor het vele eten. Ronde na ronde wegharken in een nieuwe goed restaurant. Om de overige tijd te doden liepen we een rondje hard aan de kust, heel leuk maar ook zwaar na het eten. En we bezochten een groot aantal kunstgaleries. Voor Dédalo hoefden we niet ver te zoeken, want deze zit tegenover de twee hierboven genoemde hotels. Hier enkel producten van onafhankelijke merken, Peruaanse ontwerpers en erkende kunstenaars. En na al dat shoppen kun je terecht in de hele leuke binnentuin voor, wederom, een hap.
Demo is waar je blijft hangen. Midden in Barranco serveert Demo een brunch om je vingers bij af te likken. Hier komen Venezolaanse en Peruaanse smaken samen op één bord met bijvoorbeeld de geliefde Arepa Benedicta (hun Latijns-Amerikaanse versie van eggs benedict) en knapperige, versgebakken Tequeños. De koffie? Die drink je met een twist, probeer vooral de verfrissende orange espresso. Perfect voor een ochtend buiten, na een wandeling langs de kust.
Alleen al de menukaart met illustraties en papier uit het regenwoud is het waard om hierheen te gaan. Toen we die als souvenir mee naar huis wilden nemen en voor de vriendelijkheid toch maar naar de prijskaart van het papiertje vroegen, kwamen we erachter dat die menukaart maar liefst omgerekend 80 dollar kostte. En zo werd ook de rest van de avond: duur dus. Maar hé, wat verwacht je, als een cocktailbar wordt bestempeld als een van de dertien beste ter wereld.
Gelukkig krijg je er wat voor terug. Lady Bee, opgericht in 2021 door Alonso Palomino en de zussen Gabriela en Alejandra León, is een ode aan Peruaanse gastvrijheid. Alles draait hier om aandacht en authenticiteit: het team kent je naam nog vóór je binnenstapt en weet uit welk land je komt en wat je liever niet eet of drinkt. De ingrediënten komen uit alle uithoeken van het land: mashua en oca uit de Andes, cecina uit de Amazone, en verse sint-jakobsschelpen van de Pacifische kust. Cocktails en gerechten worden samen ontwikkeld. Hun Bloody Mary, bijvoorbeeld, wordt geserveerd met een verse coquille uit Ica; de Oca Mashua is een ode aan vergeten Peruaanse knollen.
Sinds de verhuizing van Miraflores naar de creatieve wijk Barranco in 2025 is Lady Bee groter geworden. De nieuwe ruimte met hout, zachte honingkleuren en een serene energie is het decor voor wat nu officieel de meest gastvrije bar ter wereld is, bekroond met de Michter’s Art of Hospitality Award 2025.
Het beste restaurant van Lima, zo vonden we Rafael. Want Lima is hip, modern en fast forward, maar de nieuwere zaken kunnen het ook wat rustiger aandoen met alle hippigheid en dat is wat ze doen bij Rafaël. In de beste manier mogelijk, dat dan weer wel. Niet voor niets is Rafael een van Lima’s meest iconische restaurants. Chef Rafael Osterling, die je gerust een van de pioniers van de moderne gastronomie in Peru mag noemen, combineert hier traditionele smaken met internationale invloeden. Het restaurant zelf is een plaatje: een mix van modern design, kunst aan de muren en een open keuken. Op het menu staan leuke en verfijnde ceviches, verse zeevruchten met de beste scallops die we ooit aten in combinatie met Aziatisch geïnspireerde sauzen.
Net nadat we Rafaël bestempelden als beste restaurant van Lima, kwamen we erachter dat Mayta ook bestaat. Nu zo’n twee weken na ons bezoek aan het restaurant denken we nog steeds aan het cacaodessert, maar goed die bewaren we voor later in deze tekst. In Lima floreert he restaurant dat niet alleen meespeelt in de top van de internationale gastronomie, maar vooral belangstelling vraagt voor iets substantieels: de Amazone “De Amazonia is de despensa del futuro.” Sinds 2008 leidt Jaime Pesaque dit restaurants en met succes, want Mayta staat op plaats #39 in de prestigieuze lijst The World’s 50 Best Restaurants. In de middag eet je a la carte, in de avond tien gangen. En wat blijkt? De beste man heeft ook een restaurant in Den Haag?
In zijn keuken komt de kust, de bergen en de jungle van Peru samen. Hij werkt met amazoneproducten zoals hongos (callampas), sacha orégano, tumbo, lulo, cocona, arazá en zelfs ajíes charapita klein, pittig, met een aroma dat blijft hangen. En ondanks dat we vooral te spreken waren over het voorgerecht en nagerecht (het hoofdgerecht was naar onze mening iets te massief), hadden we het er maar druk mee om te kletsen met de bediening. Om de paar tellen werd er weer een stuk fruit naar onze tafel gebracht omdat we bedachtelijk keken naar welke ingrediënten er überhaupt in de gerechten zaten. En dan nog even over dat cacaodessert: chocolade geserveerd op drie manieren met mousse een soort brownie in de binnenkant. Amazing.
- Caleta: Met locaties in zowel Barranco als San Isidro is dit boho surf-achtige plekje dé hit voor de tuna tartare toast met koffie. Of alleen een koffie, wat u blieft.
- Casona Ofelia: kekke plek met muurschilderingen, keramiek, borduur- en modecollecties.
- Tostadura Bisetti is sinds de jaren vijftig een instituut voor koffieliefhebbers met misschien wel de beste koffie in Barranco.
- Sol Coffee and Tea: tussen de bruisende straten, gehuld in het rustgevende geluid van merels. Deze rustige zaak heeft een strandachtige sfeer – een knip naar Lima’s prominente surfcultuur.
- RAIZ Coffee Roasters: een lieve en gezellige plek in de rustige straat van Calle Porta.
In Barranco vind je ook Ayahuasca Restobar in de indrukwekkende Berninzon Mansion, een statig pand uit de jaren 1870. Hier hoge plafonds, kleurrijke ruimtes en patio’s vol street art-achtige muurschilderingen van Peruaanse muzikanten en voetballers. Op de kaart geen hallucinogene drankjes, maar wel cocktails die je minstens zo hard doen duizelen. Bestel er een met pisco en tropische kruiden en verkas naar de bovenverdieping met uitzicht op de binnenplaats. Stel je eigen Zuid-Amerikaanse feestmaal samen: garnalen-empanada’s (kleiner en verfijnder dan hun Chileense neefjes) en anticuchos, sappige spiesjes van gegrild runderhart. Interessant, maar heus lekker.
Exotisch ijs gemaakt met lokale vruchten zoals cherimoya, lucuma (favoriet) en passievrucht. Al was de karamel zeezout ook erg lekker. Vooral in combinatie met de lucuma, gewoon een tip. Bestel minimaal een bol en wandel naar het centrale plein om mensen te kijken.
Nog meer mensen kijken in de stad? Vanaf de Bridge of Sighs kan dat ook goed
Als je Lima wilt begrijpen, en dan vooral het culinaire, dan moet je iets weten over de Nikkei-keuken. De Nikkei-keuken is een samensmelting van Japanse en Peruaanse tradities. Ontstaan aan het begin van de 20e eeuw, toen Japanse immigranten zich in Peru vestigden. Ze namen hun kooktechnieken, smaken en respect voor verse ingrediënten mee en combineerden die met de overvloedige producten van hun nieuwe thuisland: chili’s, limoenen, maïs, aardappelen en natuurlijk verse vis.
Osaka, Hanzo, en Tzuru zijn ook topadressen in Lima waar Nikkei tot kunst wordt verheven. In het specifiek Osaka Pardo y Aliaga, al meer dan 20 jaar open en chef-kok Rodrigo Ferrer presenteert hier het beste van de Nikkei-keuken. De meest topgerechten die je moet proberen zijn: cebiches, tiraditos en nigiris. Gaan is een goede reden voor een Nikkeigeschiedenisles vonden wij zo.
Yongue is het barbecuerestaurant van La Lucha waar iedereen het over heeft. Waarom? Het duurde twee jaar om van wat ooit een hostel was een restaurant te veranderen met de look van een film. Het nieuwste restaurant van de makers van La Lucha is een stijlvolle parrilla waar de geur van houtskool en vlees zich mengt met design, kunst. De naam verwijst naar Paco Yunque, een klassiek verhaal over migratie en afkomst, en naar yonque, een Andes-distillaat dat in het restaurant als een soort ritueel wordt geschonken, niet verkocht, maar aangeboden. Geen plek voor een snelle hap, maar voor een avond uit.
Binnen is alles doordacht: hout, steen, kunst aan de muren en een warme, bijna theatrale verlichting die het grillvuur extra laat opvallen. De open keuken draait om de parrilla: van dry-aged steaks tot een complete mixed grill die zelfs voor twee royale eters een uitdaging is. Alles, van het brood tot de sauzen en het ijs, wordt in huis gemaakt. De cocktailkaart speelt een hoofdrol, met creatieve combinaties waarin ook het yonque-distillaat opduikt.
De prijzen liggen aan de hogere kant voor Lima (denk: ruim €100 voor de uitgebreide grillplank), maar de ervaring is er ook naar.