Vlieg niet midden in de nacht: het is een utopie om te denken ‘dat-ie dan toch slaapt’. Hij of zij moet in en uit de wagen, in en uit het veiligheidsriempje en dat natuurlijk altijd als de oogjes nét dichtvallen. Zeg nou zelf: daar zou jij ook narrig van worden. Bovendien heb je zelf evenmin de kracht om de leuke ouder met het engelengeduld uit te hangen. Reserveer trouwens een stoel voor in het vliegtuig. In de buurt van de cockpit is het makkelijker sussende rondjes lopen.

Over utopieën gesproken: spontaan een upgrade krijgen is een fabel. Wil je dat wel, vraag dan bij het inchecken voor je langeafstandsvlucht of er nog eersteklasplaatsen zijn. Wij kochten zo voor 300 euro per persoon extra een upgrade voor onze vlucht naar Miami. Verwend? Een beetje. Het waard? Ja.

Het is geen verrassing dat korte afstanden prettig zijn. Nog een opgedane wijsheid: hoe zuidelijker in Europa, hoe doller het volk is op je kleintje. En dat is gewoon leuk. Basta. De Costa Blanca is een redelijk onontdekt gebied met prachtige witte stadjes aan de kust en tal van mooie baaitjes met ­knusse chiringuitos (Spaanse strandtentjes). En dacht je dat het klaar was met Ibiza: think again. Met een baby leer je het Spaanse eiland helemaal opnieuw kennen. Barts Boekje x Ibiza

En dan ons favoriete gebied op een heel ander eiland: de Engelse Cotswolds. Wij steken altijd over via ­­Dover zodat we onze eigen auto, en hond Willem, mee kunnen nemen.

Of Griekenland, daar vreten ze je baby ongeveer op. Gezellig wel. Het vaste land is fijn en als je niet idolaat bent van de buggy maar een draagzak ook prima vind, is Santorini ook hemels.