Ninour, Amsterdam (zuid)
Laten we in het geval van Ninour met een opsomming van pluspunten beginnen, in niet-willekeurige volgorde:
1) We zijn dol op zaakjes opgezet door onafhankelijke horeca-enthousiastelingen, en dan met name op die zaakjes gerund door hen die het voor de eerste keer doen. Om de eenvoudige reden dat alles dan nog zo authentiek, uniek, origineel, met nog wat meer liefde (zo lijkt het tenminste) en met af en toe een ieniemienie kinderziekte gedaan is. Nog leuker wordt het wanneer er een knap koppel achter de toonder staat, Nina en Ab in dit geval.
2) Roze. Dol op roze. Geen mierzoet roze maar een tikkie vergrijsd roze. Yes please.
3) Marokko. Dol op Marokko (niet echt op klassieke Marokkaanse gerechten maar daar over zo meteen meer).
4) Als er dan ook nog wat te winkelen valt (alles willen we), dan kan het eigenlijk niet meer mis.
Nog even terug naar dat Marokkaase menu waar ondergetekende toch echt niet zo dol op is (want normaal gesproken doorspekt met gerechten van lam (= kinderboerderij), linzen en geeningredientsmaaknaarzichzelf-tagine, iew, but that's me!). Maar goed, dat zit dus wel snor bij Ninour. Op het menu namelijk toegankelijke Marokkaanse lunchgerechten. Noem het vloeken in de moskee maar: I like. Het toast-partijtje bijvoorbeeld, waarbij je drie broodjes krijgt waarvan er 1 met pindakaas en banaan, 1 met avocado, feta en champignons en 1 met hummus, komkommer en parmezaan. Marokkaanser kan ook: yoghurt, oranjebloesem en fruit of een (Libanese, kniesoor die er op let) wrap met hummus, gegrilde groente en geitenkaas. Alleen voor ontbijt en lunch dus, en een shopje. Daarna gaan Ab en Nina zelf ook lekker naar huis. Ninour