Onze favoriete restaurants in Valencia

Zijn we verdwaald? Ineens lijken we op Bali te zitten. Wat een hit, Voltereta Bali. Reserveer maar vast voordat je naar Valencia vertrekt, anders heb je kans dat het vol zit. Voltereta heeft 4 restaurants; Manhattan, Kyoto, Casa en Bali. Deze laatste heeft een Balinese stijl binnentuin met veel groen, veel bamboe en zelfs Balinese scooters. Op het menu staan gezonde, verse gerechten als buddha bowl en tempura van groente. Daarnaast hebben ze kleine gerechtjes om te delen als gyoza’s en bao buns. Vis, vlees en vegetarisch hebben ze hier allemaal.

Dulce de Leche is een begrip in Valencia, ook onder toeristen. Eerlijk is eerlijk: we hebben hier nog nooit geen Nederlands om ons heen gehoord. Aan de andere kant zaten we ook nog nooit niet naast een local met een boek, een gezellige baby en/of een goede vriend. Een allemans favoriet dus, en terecht ook. Bij Dulce de Leche boutique café (de originele Dulce de Leche zit wat verderop in de stad, maar het café vinden we eigenlijk nog leuker) eet je oprecht de lekkerste en meest goddelijk ogende taarten en broodjes en scones en muffins van allemaal. Knappe jongen die het bij één stuk weet te houden.

De perfecte plek voor een uitgebreid ontbijt, een snelle koffie of een potje uit huis werken, voor wie wat langer in Valencia is. Het eigentijdse koffiecafé straalt niet alleen gezellig- en vriendelijkheid uit; de volledig vrouwelijke staf gedraagt zich daar ook nog eens naar. Achterin zit je heerlijk in de beschutte patio terwijl de stoeltjes voorin, aan het raam, perfect zijn voor mensen kijken. Op zondag is er een uitgebreid brunchmenu met een ei zoals je wil, avocado op toast (daaronder van die geprakte tomaat zoals ze alleen in Spanje kunnen), koffie en een vers sapje – aanrader.

Voorop gesteld: de wijk Ruzafa is by far de leukste, meest veelzijdige, foodie-eske wijk van de hele stad. Loop hier door de smalle straatjes en je struikelt over de leuke restaurantjes. Mocht je van ‘blikvoer’ houden, ingeblikte sardientjes enzo, dan is La Conservera helemaal je ding! Voor ons Hollanders is het meer een typische borrelhap maar Zuid-Europeanen doen er met liefde een hele maaltijd over. Aanrader!

Wie online op zoek gaat naar een toffe strandtent in Valencia stuit hoe dan ook vroeg of laat op de Marina Beach Club. Mocht je van beats houden, dan is het ook zeker een aanrader maar wij vonden het (met baby maar ook zonder baby zouden we er hetzelfde over gedacht hebben) wat al te veel van het goede. Lees: vreselijk ordinair. Ondanks de heerlijke strandbedden en het woest aantrekkelijke zwembad. Tsja. Nee, geef ons dan toch maar Dos Lunas Beach, een relaxed Spaans-Italiaans-Mexicaans havenrestaurant met uitzicht over de schepen en een lucht die roze kleurt van de ondergaande zon. De menukaart is niet heel erg uitgebreid, de spicy pizza wel om over naar huis te schrijven.

Over pizza gesproken én over een hele goede paella, jawel, in één restaurant: aan de achterkant van Dos Lunas zit La Pecica, een klassieker aan het strand voor beide eerder genoemde altijd-goed gerechten. Wist je dat Paella oorspronkelijk uit Valencia komt? Bij dezen. Locaties genoeg waar je meer dan goed terecht kunt voor het rijstgerecht, maar tijdens de lunch is La Pepica eigenlijk een must. Het gigantische restaurant bij Malvarosa beach is niet voor niets een begrip en dat is het al meer dan een eeuw: het was o.a. het favoriete restaurant van Ernest Hemingway hebben we ons laten vertellen. Het paella-recept is sinds die tijd onveranderd en reserveren, ook tijdens de lunch en vooral in het weekend, valt aan te raden, zeker wanneer je aan de deels overdekte buitentafels wil plaatsnemen.

Wat dineren betreft lijken de Spanjaarden en Italianen wel op elkaar. Een combinatie van goed en veel eten in een levendige ambiance. San Tomasso is zo’n traditionele Italiaan die het goed bij de Spanjaarden. Het restaurant zit steevast vol, vaak genoeg met bekende Spanjaarden en wereldberoemde voetbalspelers. En dat is niet voor niets. Op het menu vind je pasta’s en pizza’s. Wil je liever fine Italian dining, ga dan naar het zusje Santa Rita. Bij beide restaurants zul je op tijd moeten reserveren.

Het is vast geen verrassing voor je maar toch… In Spanje (of waar ook in Zuid-Europa) ga je eigenlijk niet voor een uurtje of 21 aan tafel. Niks nieuws, wel? Deden wij dus wel… Want kápot na een dag de stad door sjouwen met een baby. Vonden we het maar al te raar dat de toch wel errug leuke Bar Aladroc helemaal leeg was… Hoe dan? Want de salade met verse burrata en tomaten (oh de Spaanse tomaten!), en de verse vis waren om je vingers (en bord) bij af te likken. Geen paniek: de volgende dag kwamen we iets later langs gehobbeld en zat de zaak – terecht – rammetje vol. Pfiew.

Hoe zou je niet naar de grote centrale markthal van Valencia kunnen gaan? Het blijft een genot om langs de kramen met vers waar te struinen én het blijft een genot om aan te schuiven bij de Central Bar van de rockster-chef van Valencia: Ricard Camarena (de beste man heeft ook een drietal Canalla Bistro zaken: de eerste verderop in Valencia, in de wijk Ruzafa (aanrader!), één in Madrid en de jongste in Mexico). Je moet misschien heel even wachten op een barkruk maar dat is het waard: verrukkelijk zijn de kleine Spaanse happen die je toegeschoven worden. Bovendien is er geen beter excuus om voor de middag al aan de cava te gaan (’s middags is de markt namelijk dicht!). Overigens vind je in het nieuwe gedeelte van Valencia Mercat de Colón. Dat is geen dagmarkt zoals de centrale markt maar een overdekte hal met een te leuk terras.

Loop door de mooiste en leukste winkelstraat van Valencia met winkels als Sandro, Ba&sh en meer van dat – Carrer de Sorní – en je komt langs La Petite Brioche: vers gebakken brood, taart en Franse patisserieën met een Spaanse slag, en je eindigt bij restaurant Al Tun Tun (vlakbij het park weer!). Het interieur van deze zaak werd getekend door dezelfde ontwerper als verantwoordelijk voor Bar Lobo in Barcelona. En dat is positief: Al Tuntun heeft namelijk diezelfde warme, nonchalante sfeer. Door de open keuken zie je wat de chefs bereiden, op de kaart een keur aan tapas: van tortilla uit de Josper-oven tot een kaasplankje. Maar die naam dan? Precies: de tonijngerechten zijn hier niet niet missen. Er staan vijf soorten op de kaart.

In de schaduw van de kathedraal kun je aanschuiven bij een van de terrassen, maar leuker is het om een rondje om de kerk te lopen en een van de hoge zitjes voor de deur van Lalola te scoren: hier eet je een fantastische paella (wist je dat paella oorspronkelijk uit Valencia komt? Dat is namelijk zo) en heerlijke tapasgerechten. Het straatentertainment voor je neus krijg je cadeau, net als de ontzettend vriendelijke service – opvallend voor een dergelijke toeristische locatie. Niets is minder waar: Lalola is een authentieke favoriet.

Hoewel het op deze site vooral barst van de eigentijdse, smaakvol-van-nu ingerichte zaken probeer ik juist ook altijd te zoeken naar authentieke zaken, vaak vele malen unieker dan het gros van de met metrotegels beplakte koffietentjes. Een aloude in die categorie, en nog altijd de moeite van het bezoeken waard, is dit ramvolle café verstopt achter de kathedraal van de stad. Een feest van een etablissement met geschilderde engelen op het plafond, Maria beelden all over the place, roodfluwelen kussens en brokaat gordijnen. Ooit – in het oude middeleeuwse centrum van Valencia – werd dit weelderige café opgericht als theehuis voor boekenwurmen. Tegenwoordig is het een avantgardistische cocktailplek, ook kun je er voor een kop koffie eerder op de dag terecht. Al komt de barokke omgeving nog beter tot zijn recht met een glas alcohol.

Heerlijk wanneer het weer even echt alleen maar om het eten gaat. Niks geen ge-hipperdepip en ook de locatie van Restaurante la Salita is enigszins uit de richting en dus niet perse voor toerisme weggelegd. Dat merk je. Hier is het gewoon mega goed eten in een lokaal bekleed met blank hout, op tafels voorzien van kraakhelder wit linnen. Frisse vino ernaast – draag mij maar weg.

Casa Montaña is het oudste tapasrestaurant van Valencia. Verwacht hier geen designinterieur, fancy borden en zachte verlichting: welnee, bij Casa Montana gaat alles zoals het er gaat sinds 1836. Wat geldt voor de tapas, de service en de looks. Heen ga je er – het mag geen verrassing zijn – voor goede, traditionele Spaanse tapas.

Op een of andere manier komen we altijd weer in dit café met boeken en de de schommels terecht, vraag me niet waarom. Waarschijnlijk omdat het een beetje een Brabantse kroeg in het Spaanse is. Beetje studentikoos, niet te gelikt, gewoon helemaal prima. En cava voor een eurootje of twee. Prima dus.

Precies hetzelfde hebben we met het Ubik Café Cafetería Librería. Ook vaste prik. Ook gezellig. Ook cheap. Ook meer dan prima en óók in het gezellige Rufaza.

Je hebt stijlvolle restaurants, chique en hippe. Ben je op zoek naar een restaurant met een lekker sfeertje, goede paella, gamba’s, manchego en meer typisch Spaans, dan zit je bij El Trompo Restaurante goed. Bovenop het strand that is. Voor lunch tot paella eten met de ondergaande zon tussen de gezellige mensen kun je naar Playa de Malvarrosa in Valencia.

Een insider tip pur sang. Geen hippe bedoening maar een traditioneel Italiaans restaurant. Buiten zit je in een idyllisch steegje helemaal verlicht door lampjes. Binnen is het minstens zo knus met alle kaarsverlichting en de lekkere Italiaanse hectiek in het restaurant. Op de kaart staat onder andere een menuutje voor €9,50 waar je kaas, vlees en salade vooraf krijgt, een mix aan pasta’s als hoofdgerecht en afsluit met een overheerlijk toetje.

Lambrusqeria heeft 3 zaken (Conde Altea, Pizzeria en Caballeros) en hoewel we het vermoeden hebben dat ze alledrie goed zijn, hebben we het hier over Caballeros.