Van de elf huisjes die tot nu toe zijn verbouwd en ingericht tot mini suites hebben wij een nachtje vertoeft in huisje nummer 103 op de Buiksloterdraaibrug. Om maar gelijk met de deur in huis vallen (nouja, ‘gelijk’, na een regel of 4 met de deur in huis vallen): we zijn mega-enthousiast. Zo, is dat er uit.

Het brugwachtershuisje op de Buiksloterdraaibrug is van vloer tot plafond opgetrokken uit houten en witte items, en zit vol met van die super-functionele-ruimtebesparende-handige-trucjes zoals een badkamerwastafelpluskeukentje in één (want groot zijn de huisjes niet) en kleine boefjes die onder het hoofdeinde van het bed vandaan komen. Lekker vernuftig, houden we van.

Laten we het ten tweede (of zijn we al bij drie? Wat zou het) vooral ook even over de plek hebben. Want díe plek. Je bevind je in een idyllisch dorpje – stiekem gewoon Amsterdam Noord – naast van die nog veel idyllischere oude huizen, pál aan het water met een waanzinnig grote privé tuin – tip: vergeet je picknickkleed niet. Let the staycation begin… 

Ben je dat hele rijtje eenmaal ter plekke alweer vergeten? Geen paniek: er staat een tablet in de kamer waar je alle tips en things to do op terug vindt. Weer zo slim van de mensen van SWEETS.

Enfin, in volle overtuiging dus: het slapen aan het water in een iconisch huisje heeft de allergrootste leukheidsfactor. Zo’n bucketlistdingetje.

Let op: denk niet dat je buiten (remember de picknick in de giga-tuin) uitgebreid kunt ontbijten en om vijf voor 11 nog even iets in je huisje scoren: om 11 uur is het uitcheckmoment en vanaf 10 voor 11 werkt je scansleutel niet meer. We learned the hard way – nou niet echt hard was het niet want binnen drie minuten hadden ze, de luitje van SWEETS again, het al weer opgelost. Handjes op elkaar. Nogmaals. Maar nu stoppen we.

x Juliette