Barts Best of: lunch in New York
O, o, New York, mooie stad, achter de Hudson. Als we met íemand zouden willen ruilen, zonder te huilen, is het de New Yorker wel. En dan 't liefst iedere dag uit lunchen. Want dat kán daar een potje goed! Tas in het Citibike-mandje, Alicia Keys op de Sonos-speaker, en gaan. Op naar één van deze very best of-lunchlievelingen op Manhattan en in Brooklyn. Van gouwe ouwes die de lockdowns hebben overleefd tot nog-nat-achter-de-oren nieuwe jongens. Quizvraag: is het ons gelukt dit lijstje kort te houden? Het goede antwoord is 'nee'. Wegens onmogelijk.
Wat je trouwens ook zou kunnen doen, when on a budget: een echt goede take-out scoren en een van de vele fijne parken die New York kent opzoeken om daar, tussen de locals, in de buitenlucht te lunchen. Hebben we tips? Zeker hebben we tips! De beste take-out en de leukste parken in New York.
Het zou zomaar kunnen dat je wel eens van Choza Taqueria en van Indie Fresh gehoord hebt, beide zaken in New York en beide zaken die er niet meer zijn. De man achter beide was Akhtar Nawab (die daarna aan de slag ging bij must go tacozaak La Esquina – hier nog niet op de site vreemd genoeg… Ach, een mens vergeet wel eens wat), en het lag allerminst aan hem dat beide zaken er niet meer zijn, noch aan het succes. Zoals dat gaat in NYC moet je blijven vernieuwen en dat vernieuwen gebeurde in dit geval in de vorm van het nieuwe restaurant Alta Calidad. Hier wederom de liefde voor Mexico en een menu vol met chips and dips, taco’s natuurlijk, kleine gerechten om te delen en opvallend veel groenten. Typisch een buurtzaak waar je gewoon een blokje voor om mag.
Zie hier een inmiddels welbekende (hipster)barbier in New York. En ja, als meisje on the go heb je daar niks te zoeken. Zou je denken. Want bij deze zaak in Greenpoint wil je wellicht toch even binnenwippen voor een kop koffie en een koekje – al was het alleen maar even om naar de (knappe!) mannen in de zaak te staren, of om een kiekje te nemen van de meer dan woestaantrekkelijke (hipster)counter. Juist, met hangende motor aan de muur. Why not. O, en je kunt thee en mokken meenemen voor thuis, ook leuk.
Op de hoek aan het park, net geen Williamsburg meer, is Five Leaves die tent waar het ALTIJD druk is. Niet voor niks: het is er immer gezellig, goed en… goed. Beetje (veel) hipster, al deed Five Leaves dit trucje al voordat het gemeengoed werd, en een beetje bistro. De truffelfriet is niet te missen.
Mocht je iets lekker rustigs zoeken, ga dan naar het uiterste puntje van Greenpoint, waar The Glasserie een plaatje van een lunchtent is, met interessante zaken als guava mango french toast op het menu, en poached egg shakshuka-style.
Als je nu nog éven wat centen te makken hebt (oké, je zou de eerste zijn), boek dan een kamer in het nieuwe 1 Hotel Brooklyn Bridge. Drie redenen: rooftop, rooftop pool, rooftop pool met uitzicht op Manhattan van onder de Brooklyn Bridge door. Just saying. Heb je dat niet, wip dan in elk geval even binnen voor een snelle hap en een blik op het hotel dat volledig duurzaam gebouwd werd. Er is een beeldschone lobby (waar geen hond zit, lekker terugtrekplekje dus) en een licht en ruim ontbijt- en lunchrestaurant. Eerlijk? Oké, het is qua eten en drinken nothing special, maar het hotel zelf is dat wél, vandaar toch in het rijtje. En met een beetje geluk kun je in de avonduren terecht voor een borrel (als er geen besloten partijtje is, of het hotel niet volgeboekt zit).
De volledige staf van Otway, ook in de keuken, is vrouwelijk en daar zijn ze maar wat trots op daar in Brooklyn New York. Het is een moderne bistro, zo zeggen de dames zelf, en daar valt weinig aan toe te voegen. Ja, dat er heerlijk gekookt wordt met o.a. verse vis, maar geen gekke dure gerechten. Ga een blokje om voor Otway als je zin hebt om in de watten gelegd te worden (zo vriendelijk iedereen!) en in een onvervalste culinaire lunch, met wijn, die uren duren mag.
Geen toeters en bellen, gewoon een heel fijne plek waar je visgerechten op z’n Mexicaans kunt eten. Het restaurant zit op een hoek en met mooi weer kun je urenlang buiten vertoeven met een Rosarito Margarita in de hand. Rollend naar huis!
Er staat heus nog meer op de kaart, maar bij Roberta’s draait ‘t om de steengoede houtoven Italian-American pizza’s. (En de twaalf pagina’s tellende wijnkaart, die je er totaal niet verwacht.) Er is een rooftop garden, en het is tevens een bakkerij én een radiostation. Hence de cult following (en het feit dat er online merch wordt verkocht, om je favoriete hipster-hangout te kunnen vertegenwoordigen op je pet, zeg maar.) Kan het nog Brooklyn-er? Nee, is het antwoord.
Als je je brunchtent Sunday in Brooklyn durft te noemen, alsof het een no-brainer is waar je heen gaat op een zondag in Brooklyn, dan moet je wél kunnen leveren. En dat doen ze, gelukkig – wat het soms lange wachten op een plekje ook meteen iets minder erg maakt. Ze kennen hier hun klassiekers, maar serveren ze uit in een jasje van nu. Aanrader. Dus… wat doe je zondag?
Toegegeven: je kunt bijna niet mispakken voor lunch in Williamsburg en dit had zomaar een rijtje van vijftig kunnen worden… (Marlow and Sons! Asswell! Diner! Sweet Chick! Egg!). Maar mensen moeten kiezen en dan kies je in dit geval voor het Afrikaanse, met planten beklede, relaxte Café Mogador.
Een beetje buiten de gebaande paden misschien, maar dikke kans dat je zo’n tien minuten lopen van Bedford Avenue in Williamsburg (niet richting het water dus) een puike Airbnb hebt gescoord (er zitten er volop daar) en dan zou dit adres zomaar je nieuwe lievelings kunnen worden. De kleine zaak serveert een dito kaart salades en broodjes. Klein ja, maar dat geldt allerminst voor de porties: die zijn gigantisch! Wat daar verder nog over te vertellen valt? Niet zo gek veel eigenlijk, alleen dat het precies die buurtsuper is waar je waarschijnlijk zin in had.
Euh tsja, ik hoop dat je van Mexicaans houdt, want anders kom je met dit rijtje mooi bescheten uit. Excoussie. Jajaja is er ook zo één (je mag dus jajaja zeggen, dat Plantas Mexicana hoeft er niet achter, Jajaja Mexicana mag ook) en je vindt de zaak niet ver van de voet van de Williamsburg Bridge (hoewel nog dichter bij de Manhattan Bridge maar daar fiets je meestal niet overheen). Mooie afslag wanneer je vanaf Manhattan naar het leukste deel van Brooklyn cruist (of andersom natuurlijk). Overigens zijn er ook vestigingen op Manhattan. De menukaart is lekker compact (overzichtelijk – fijn) dus trek even wat tijd uit en eet gewoon alles, aangezien Jajaja verrassend betaalbaar is. Wat wij deden? De nachos, what else, een ‘cocktail’ met komkommer en basilicum (waarom drink je in NYC zo veel beter alcoholvrij dan waar dan ook in Nederland?), de vistaco’s (zo zo zó goed) en de raspberry cheesecake. Ook top: Jajaja heeft een – in verhouding – uitgebreide selectie vegan food!
Ook voor de koekjes, maar zéker voor de verschillende soorten cake moet je hierheen. Klein, gezellig, lekkere koffie (betaalbaar!) en lief personeel. Je kunt hier ook ontbijten of met je laptop voor het raam gaan zitten werken.
Eerst was er Tilda, een succes in Brooklyn Height voor de hele dag. Net als het geval was bij Choza Taqueria en Indie Fresh moet je in New York blijven vernieuwen om in the picture te blijven en dus sloten de eigenaren van Tilda de deuren om drie blokken verderop een soortgelijk concept te openen (if it ain’t broken, don’t fix it): Golda. Bijna hetzelfde concept; bij Tilda ging het vooral om de patisserieën, bij Golda draait alles om lekkers uit het Midden Oosten, de geboortegrond van de eigenaar. Er is ontbijt en er is lunch, er zijn egg sandwiches met muhammara, er zijn sandwiches met vis en kaviaar en er is aardbeien cardamom amba. Jawel. Voor overdag, maar ’s avonds zijn er regelmatig pop-upconcepten die de keuken van Golda betrekken.
Meer Brooklyn New York-tips? Hebben we: Barts Boekje x Brooklyn
De bar/lounge oogt als een NYC-klassieker, met dank aan zijn donkergroene leren booths, kroonluchters, kunst en rode muren, maar toch is het San Remo Café, in het eeuwig fijne Nolita, zo oud nog niet. De rest van de zaak is van dat witte, lichte fijne bistrogedoe met evengoed volop kunst aan de muren. De zaak is vanaf dag 1 een mega-succes, zowel voor overdag als zeker ook voor de avonduren (dan duik je meer die ‘rode’ hoek in) en het moet gezegd: we hebben ook van onze little birdies in de stad nog geen onvertogen woord gehoord. Niets dan lof voor de zaak. Wat je er eet? Alles wat je in een bistro in New York verwacht: gepocheerde eieren met een cocktail on the side tijdens het brunchuur, huisgemaakte bagels met zoete glazuur, een kaasplankje met een goddelijke burrata, harde kazen en zoete appelstroop, salades met quinoa en parmezaanse kaas, een pasta met bospaddestoelen en de persoonlijke topper voor de lunch: de ‘Porchetta sandwich’ met burrata, tomatenconfit en pesto op een focaccia. NOM. Moet je doen deze (al is-ie misschien zelfs nog wel leuker voor de avond – you tell me!)
Heel eerlijk vooral een aanrader voor de Barbie-style looks van de zaak, inside and out. Slecht is het eten allerminst maar knappe jongen, herstel: knap meisje, dat niet constant afgeleid is door al het roze. Telefoon/camera in de aanslag, kan niet anders. En ja, dan raken wij meestal de kluts kwijt wat betreft het eten. Als je gaat eten, ga dan brunchen, liefst in het weekend. Maar heel eerlijk: voor een knappe selfie of groepsfoto hoef je stiekem niet eens naar binnen. #noshame. Om de hoek van The Butcher’s Daugher by the way, in één van de leukste shop-straten van de stad.
Tacombi is een bekende naam in New York (die in Nolita is altijd een prima uitvalsbasis tijdens het shoppen) en aangezien er altijd wel ergens een nieuwe vestiging van de locatie lijkt op te duiken, en omdat Mexicaans het thema van deze lijst lijkt, mogen de nieuwste locaties van de NYC-taco joints toch ook niet ontbreken. Altijd helemaal prima hier, niks meer aan doen.
Café Gitane Voor wie van avotoast houdt en graag hipsterparadijsvogels spot. De kaart is overigens Frans-Marokkaans en er is ook een vestiging in LA én in Tokyo.
Jack’s Wife Freda Nog een bekende lunchbrunchspot waar het zelden tot nooit mis gaat. Lichte, witte zaak – al zie je daar niks van, want steevast vol met mensen – met vriendelijk personeel en klassieke gerechten op het menu. Er zijn meerdere vestigingen, die in Nolita is de eerste.
Amerika = fastfood. Black Tap, in Soho, is een cadeautje voor burgerliefhebbers. En dan niet zomaar een burger met bacon, tomaat en kaas. Nee! Burgers met avocado, kaas én truffelmayonaise. Hemels. De houten tafels zitten vol met graffiti en er staan zo’n twintig televisies om je heen waar een wedstrijd van The Knicks wordt uitgezonden. De glazen cola zijn groot, enorm, inclusief gratis refill. Al komt ‘t gros van New York bij Black Tap voor de ‘milkshakes’; gigantische, ongeëvenaarde zoete kunstwerken waar je u tegen zegt.
Van buiten een knusse bistro zoals ze je in New York wel meer ziet, van binnen een heerlijk Italiaans restaurant met de meest gefotografeerde bordjesmuur van Manhattan. Er zijn drie New Yorkse vestigingen, die in Soho aan 265 Lafayette Street is favoriet.
Er zijn restaurants, clubs, cafés en andere spots die op elke ‘best of-‘ list worden genoemd. En vaak zijn die tegen de tijd dat wij er op bezoek gaan alweer uitgemolken en afgeladen vol met toeristen in plaats van leuke locals. Café Select is een uitzondering: bekend onder zowel NYC-lokalen als toeristen en doet zijn naam nog steeds eer aan. Ontbijt, brunch, lunch, diner, allemaal heerlijk en een goed gevarieerde selectie van dishes. Niet missen: eggs benedict swiss, de truffle burger en de quinoasalade. In het weekend valt er best een rij te verwachten maar dan heb je ook wat. Plus: middenin in Soho, dus je kan altijd een leuk blokje om.
Midden in Soho, om de hoek van tal van vintagewinkels, vind je Maman. Een überschattige koffietent en bakkerij met een combinatie van de Amerikaanse en Franse keuken. Loop via het smalle halletje naar achter, waar je tussen alle hardwerkende locals geniet van je bakkie koffie en lunch. De zoete broodjes verkopen hier als uuuh, zoete broodjes.
Bleeker Street is een geliefde straat om van Soho door naar Meatpacking te lopen, of andersom. En om langs Beatnic (voorheen By Chloe) te wandelen. De vegan fastfoodzaak is immens populair, en terecht: de burgers zijn om je vingers bij af te likken, vegan of niet.
La Mercerie Voor een lunch-op-chic opteer je in Soho voor de indrukwekkende Franse keuken van chef Marie-Aude Rose. Alle prachtige tableware die je er ziet is trouwens hier te koop. You can thank us later.
Vesuvio Bakery Dé Italiaanse bakker in New York. Gegarandeerd keuzestress, want: én focaccia’s én ricotta cheesecake én panzarotti. En nog zo veel meer. (Dat je niet kunt zeggen dat we je niet gewaarschuwd hebben.)
Altro Paradiso Nog een Italiaan hartje Soho, maar dan met het stevigere werk; pasta’s met name. En wel pasta’s die de goedkeuring van echte Italianen (het soort dat daadwerkelijk in Italië woont) krijgt. En van ons. Maar dat eerste zegt waarschijnlijk net wat meer.
Il Buco en Il Buco Alimentari & Vineria Is het een markt? Is het een restaurant? Het zusje van het populaire Il Buco aan Bond Street, het om de hoek liggende Il Buco Alimentari & Vineria, is het – je raadt het al – beide. Bij binnenkomst denk je: deli, maar daarachter ligt een gezellig restaurant met heerlijke Italiaanse gerechten op de kaart.
The Smile Zo’n altijd-goed-plek, waar vooral locals vanaf weten. Tavernesque, dankzij de rustieke sfeer (in a good way). Ze serveren er gezonde maar heerlijke mediterraans-geïnspireerde gerechten. En ja, met een glimlach. Anders zouden ze die naam weinig eer aan doen, nietwaar?
Misschien niet helemaal op je route, maar het ommetje zeker waard. Bij Zou Zou’s (veel velours, hout, marmer en spiegels), vind je invloeden uit Libanon, Israel, Turkije, Egypte, Syrië en Jordanië op je bord. Nom. De New York Post riep begin 2022 de duck borek op de kaart nog uit tot New Yorks beste gerecht. Ga je ‘s avonds, verplaats je dan na het dessert, hops, één verdieping hoger. Daar zit Chez Zou, de cocktailbar.
Aussies on tour hoeven, when in New York, niet home sick te zijn met dank aan Banter NYC in het altijd mooie Greenwich. Fatsoenlijke koffie zoals ze bijna alleen maar in Australië zetten kunnen en een brunch waar je u tegen zegt in een aantrekkelijk superlicht en zonnig (wederom: het is net Melbourne hier) lokaal. Lekker sfeertje, oprecht vriendelijk personeel en bovenal waanzinnig lekker eten.
Het knusse Sel Rrose is een gedegen concurrent van de door ondergetekende zeer (zeer!) geliefde oesterbar Maison Premiere. Niet in de laatste plaats omdat je Sel Rrose (met 2 x r inderdaad) in de Lower East Side vindt, een wijk die (please don’t shoot me) het wat mij betreft wint van Williamsburg. De deuren waar je door naar binnen gaat zijn roze (winning), de wijn is roze (tsja) en de oesters komen iedere dag tussen 16.00 en 19.00 uur voor een prikkie op tafel tijdens het happy hour. Eventueel met roze garnalen op dezelfde zilveren schaal, om in de sfeer te blijven. Oké, da’s geen lunch, maar wél een plek waar je direct na de lunch naar toe kunt crossen. De rest van de dag, van je ontbijt met koffie tot aan het diner, is Sel Rrose even goed een dijk van een aanrader: alles om je heen prachtig (ook het publiek), alles lekker en het personeel is om door een ringetje te halen.
Don’t let the name fool you. Een wat donkere kroeg, waar je snel langs zou lopen als je niet nét nog even een tweede keer naar binnen kijkt. Maar hier wachten dertig soorten ambachtelijke tapbieren op je, gezellig publiek en – best verrassend – fijne tapashappen. Zeker even naar binnen lopen dus!
Ah, hier vond ik het fijn. In m’n up, met een boek, urenlang, geen haan die er naar kraait (oké, wel een beetje na de lunch als het zaakje leeg begint te lopen). Klein en sympathiek, met een waanzinnig lekkere aanbod aan broodjes en salades voor overdag. Doe zeker ook de shakshuka! Simpele salade krijg je ernaast, net als heerlijk huisgebakken brood. Precies goed.
(Ps. schuin tegenover heb ik mijn nagels laten doen – geen aanrader!)
We loven haar al heel wat jaren, ‘ons’ restaurant Gemma in ‘ons’ Bowery Hotel in de door ons o-zo geliefde Bowery buurt in New York. Doe ons een mooi stel tafels, muren en mensen en happy zijn we. Restaurant Gemma doet dat goed, en zit zoals gezegd ook nog eens in The Bowery Hotel, een plaatje van een donker hotel waar het ook zonder overnachting fantastisch vertoeven is met dank aan de knapperende open haard in de lobby. O, en zowel The Bowery als restaurant Gemma zijn stiekem mateloos populair onder menig entertainment-/mediamagnaat. En bijbehorende celebs. Waarschijnlijk juist omdat het geen nieuw-nieuwtje is, maar een nieuw-klassieker in de stad. Wat te bestellen? Wat niet. Goed voor het diner, een aanrader voor de lunch, maar aangezien het een hotel betreft (dus altijd reuring, zelfs in de kleine ochtenduurtjes) ook een puike tip voor een uitgebreid ontbijt.
Om de hoek van Gramercy Park, vlakbij Union Square, vind je Friend of a Farmer, een met-de-benen-buiten-klassieker waar je voor de weekendbrunch een rij kunt verwachten. Terecht. Binnen is het oldschool gezellig, bloemetjesbehang inclusief. Krakende houten trap op, minitafeltje voor twee en klassieke, zware lunch- en brunchgerechten voor je neus, waar je voor de rest van de dag genoeg aan hebt.
NYC voor de avonduren is in de maak. Nu al nieuwsgierig? Op dat lijstje onder andere Palma, Bozu, Pig on Bleecker, Sunday In Brooklyn, the Spaniard bar, De Maria, Alta en Cata.
Herinnert u zich het fantastische – je kunt er niet níet heen – The Butchers Daughter in de wijk Nolita nog? Om de hoek van zowel al het leuke van de Lower East Side en op een steenworp van Soho (sowieso vind ik Nolita één van de allerleukste NYC-wijken, dat terzijde). Welnu: ga daar nog steeds heen, doe het. Maar als het toch niet schikt, dan kun je tegenwoordig ook naar de nieuwste vestiging van The Butchers Daughter, tegen het Meatpacking District aan. Toegegeven: ik vond het hier minder leuk dat die aan Kenmare Street, maar toch: het is geen feest als je niet bij The Butchers Daughter bent geweest.
Ps. Om de hoek (oké, soort van om de hoek, maar echt ver is het niet) zit Calliope, een waanzinnige interieur- en cadeauwinkel die je niet aan zag komen en waar met regelmaat van de klok pop-ups worden gehouden. Ook even binnenwippen.
Rosemary’s Dit is geen klein, knipper met je ogen en je loopt er voorbij-lunchtentje. Rosemary’s is een wat groter opgezet concept, op drie plekken in New York. Met dus meer tafels (lees: meer kans op een plekje), en verdomd goed Italian food naar de recepten van de eigenaars Italiaanse moertje, Rosemary.
Palma We blijven nog even in Zuid-Europese sferen. Het eigenarenechtpaar van Palma heeft Italiaanse en Franse roots en verzorgde jarenlang de catering voor de mode- en entertainmentindustrie van New York. In Palma niets dan verse producten van de bio-markt en de fijne huiskamersfeer maakt ‘t een favoriet onder locals.
Pinto Garden Thaise keuken in het hart van West Village, waarvoor alle ingrediënten zoveel mogelijk lokaal worden ingekocht. De klapper is de verwarmde (overdekte) tuin waar je het hele jaar door kunt zitten.
Boucherie Een traditioneel Frans restaurant slash steakhouse. Die in West Village huist in het voormalige Circle Repertory Theater en dat zie je terug in de vibe. Maar ook de andere vestigingen (La Grande Boucherie!) zijn indrukwekkend.
Oké, voor je eerste date zul je als Nederlander niet snel in New York terecht komen, maar mocht het nou toch zo gebeuren, ga dan naar Epistrophy. Een authentiek, Italiaans restaurant met zitjes zoals je oma vroeger had. Een warm bad, zeg maar. Epistrophy is gevestigd in, je verwacht het niet, Little Italy. Om het allemaal nog leuker te maken: je kunt hier ieder moment van de dag terecht. Het ideale plekje om te genieten van Italiaanse bruschetta, een verse salade of een goddelijke pasta. Nog een belangrijk detail: de tiramisu is zóoo lekker!
Een klassieker van een favoriet, Sullivan Street Bakery. Met baksels gebaseerd op de Italiaanse keuken werd dit pareltje in 1994 opgericht. In 2000 verhuisde Sullivan naar Hell’s Kitchen en is daar nu echt niet meer weg te denken, al zijn er vijf locaties in New York. Voor Italiaans brood, goddelijke pizza’s en… taart.
De naam klinkt als een feestje, en dat is het ook. De oprichters werden op reis geïnspireerd door de mensen in Japan. Terug in New York gingen ze hun droom achterna met ChaChaMatcha als resultaat. Feitje: de naam is afgeleid van het woord ‘ocha’, wat in het Japans ‘thee’ betekent. En voor een bakkie thee ben je hier aan het juiste adres. In combinatie met matchagebak waan je jezelf echt even helemaal in een andere wereld. Waar? Ergens in Japan waarschijnlijk.
Wat bijna niemand weet is dat je via de lobby van hotel Thompson bij een verstopte burgerbar terechtkomt, Burger Joint. In het met concertaffiches beplakte zaakje eet je volgens velen de allerlekkerste hamburger van Manhattan. Toch nog een beetje budget? In de kelder van het hotel zit een fraaie nagelsalon: er is bijna geen stad ter wereld waar je een betere (en voordeligere) mani-pedi-behandeling krijgt.
Seamore’s De mensen van de New Yorkse Meatball Shop zitten achter dit concept: Seamore’s. Open voor lunch en in de avonduren, voor de lekkerste vis-dishes (de taco’s vooral). Er zijn meerdere vestigen en aan reserveringen doen ze in principe (wel voor grote groepen), wat goed nieuws is voor toevallige passanten. Werken doen ze met de beste leveranciers zoals Dock to Dish, Greenpoint Fish & Lobster en Intelligentsia voor koffie.
Bilao Geen designhotspot, maar wel verdomd goed Filipijns eten en een plekje dat vooral door locals wordt bezocht – en geheim gehouden. Sorry, locals.
The Migrant Kitchen Voor de liefhebber van zowel Arabische als Mexicaanse smaken. Hier is het bijzonder goed eten, én goed doen. Want een deel van iedere maaltijd wordt gedoneerd aan New Yorkers in nood. Jij een bordje, een ander ook.
Op de website van Oliver Coffee omschrijft het koffiehuis zichzelf precies zo: ‘a coffee shop’, verder niks. Maar daarmee doet ‘t zichzelf een tikkie tekort. Want ja, dankzij het sympathieke luik in de muur waar je je daily cafeïne-fix kunt halen, is het hoofdzakelijk een coffee shop, maar je kunt er binnen ook heerlijk fluffy croissants en de nieuwste indie magazines scoren (of op ‘t gemakje lezen), én Oliver staat bekend om de ietwat creatieve menukaart. Iets met CBD olie-speciaaldrankjes.
Chick Chick Bij Chick Chick eet je vega. Grapje. ‘t Is hier kip wat de klok slaat. Koreaanse fried chicken en ramen om precies te zijn, dat zijn de hoofdrolspelers op de kaart. Volgens sommige insiders de beste in town. Bijrollen zijn er voor broodjes kip en salades.
Native Noodles Eigenaar Amy Pryke startte haar onderneming met een food truck in Queens, maar heeft nu deze stenen zaak aan de Upper West Side (Washington Heights om precies te zijn) om haar gewilde ‘Singaporean’ noodle-gerechten aan de man te brengen.
Een bekende, maar o zo fijne plek met waanzinnig uitzicht: Top of The Standard. Met live jazzmuziek, geweldig uitzicht over de stad en cocktails waan je je even in een andere wereld. Trek wel even je mooiste kledij uit de kast; in je spijkerbroek en op je gympen kom je hier helaas niet binnen.
Geen zin in al dat sjieke gedoe, maar liever Deutsche liederen en pullen bier? Duik dan de Biergarten van The Standard in, verscholen onder de High Line. Koop vooraf muntjes en haal (halve) liters bier, worsten & pretzels. En ping-pong tot je erbij neervalt. Ook leuk; eind september/begin oktober kun je hier meestal meedoen aan de Münchner – maar dan op z’n New Yorks – Oktoberfestgekte.
Twee keer per jaar (mei/juni en september/oktober) vindt deze gezellige food market plaats. Verschillende restaurants uit de stad verplaatsen voor een paar weken een deel van hun toko naar Worth Square (hart van het historische Flatiron District). Naast toeristen vind je hier ook veel locals die in de lunchpauze hier even neerploffen. Het is klein en er zijn daarom ook niet al te veel zitplaatsen; ga (door de weeks) langs voor een late lunch of een borrel, dan ben je verzekerd van een plekje.
Kunnen we kort over zijn: oesterbar, drijvend op het water, adembenemend uitzicht over de skyline van New York. We need to say no more. Oké vooruit, alleen nog dat er ook uitgebreid geluncht kan worden – want alleen oesters en alcohol rond lunchtijd is ook zowat.
Van álle pizzeria’s uit New York, moet dit toch wel de beste zijn. Te vinden in NoMad en Astor Place, waar ze o.a. samenwerken met lokale kunstenaars (zoals voor het maken van deze foto, nog veel meer op hun Instagram hier) en muzikanten, om zo de uniekheid van de buurt te laten zien. Terwijl je van links naar recht meeloopt langs de balie, wordt je pizza ter plekke bereid. Kies de ingrediënten die je wil, toppings en de saus. Vijf minuutjes in de oven en voilà; verser kan het bijna niet.
The Smith heeft meerdere locaties in New York, waarvan één middenin de wijk NoMad. Een grote, open ruimte, die in het weekend uiteraard bómvol zit. Het is het wachten op een plekje waard want je vindt hier alleen maar lekkers op de kaart. En er loopt bijna meer personeel rond dan dat er mensen aan het eten zijn, dus lang wachten op je eten hoef je dan gelukkig weer niet.
Meer tips
-
Snelle en voordelige hap in New York (want een mens wil dooorrr): 8 x Pizza in New York
-
Waar te beginnen? 3 x Brunch danwel ‘Brekkie’ in New York
-
Leuke restaurants (voor diner) in New York
-
(Relatief) budget proof: dit zijn onze favoriete, leuke en voordelige hotels in New York
-
Must @ New York: Hoxton Williamsburg in Brooklyn
