Het sharing concept-restaurant onder de noemer Humphry in Brussel opende eind 2016 in het PIAS-gebouw (PIAS is de grootste muziekmaatschappij van België) en is sinds dag één een hit. Niet omdat het delen van kleinere gerechten nu zo’n nieuw concept is. Nee, een van de belangrijkste redenen voor de stormloop is een van de twee eigenaren, chef Yannick van Aeken, die ruim zes jaar lang voor Noma werkte en bijna vier jaar lang de souschef van André Redzepi was bij Noma. Juist, Noma ofwel het ‘beste restaurant ter wereld’ in Kopenhagen, inmiddels gesloten én weer heropend in een 2.0-variant. Dat terzijde. Humphry nu. Verwacht geen Noma-toestanden of Brusselse mieren, maar een internationale keuken met invloeden uit alle contreien en een menu dat verdeeld is in vier delen: rauw, groenten, Asian inspired en vlees. Uiteraard wisselt het menu maar wie weet tref je de verrukkelijke ‘duurzame tonijn’, een gerecht zonder tonijn maar met watermeloen en sojasaus. Er zijn 35 zit- plaatsen als je de krukken aan de keukentoog meetelt. Verder donkere muren en vloeren, grof hout en een binnentuin.

Ici Néo Cantine is met zijn achtjarige bestaan alweer bijna een gouwe ouwe in Brussel. Doordeweeks is er een ‘normaal’ menu, maar op zondag is het hier, Ici, brunch, brunch en nog eens brunch. het is een kwestie van kiezen tussen de kleine en de grote brunchvariant. Easy. Voor de kleine optie geldt: scrambled eggs, een kaas- en charcuterieplank en broden van de ‘brood- bar’ voor het grijpen. Ga je voor groot, dan komen de gigagerechten op tafel: een bord vól met groenten, sappig rundvlees, broccolikoekjes, loempia’s, carrot cake met appelcompote en kleine meringues. Onder andere. Wat betreft looks doet de zaak een beetje denken aan hotel Jardin Secret: planten, lampen, Portugese tegelvloer, gekleurde kussens, bamboelampen en loshangende peertjes, en een gigantisch krijtbord.

Chyl, wat staat voor Change your lifestyle en/of Cherish your life, je mag zelf kiezen, is de nieuwere kid on the block. Een meer dan uitgebreide, gezonde keuken voor ontbijt, brunch en lunch, en het is er in het weekend steevast volgeboekt. Terecht. Een verdieping boven het restaurant vind je een aantal beeld- schone gastenkamers. O, en er is ook nog een winkel, een supermarktje in drogisterijstijl.

Op een steenworp van de Hallepoort, een gebied dat de meeste chefs afschrikt, vind je Le Crab Club. De zaak is een rauwe maar sfeervolle combinatie van een kantine en een Brooklyn-eske coffee joint. Al is het leukste van restaurant Le Crab Club dat de zaak mensen van alle rangen en standen trekt: naast ons een double date van in de zestig, een tafel verder een jong twentysomething-stel en wijzelf, eerder richting de veertig (auw). Op de vintage franse blauwe borden (die we mee naar huis willen nemen) bijzondere seafoodgerechten zoals coquilles in de schelp met nootjes en citroen. Maar ook een steak met burrata, bereid door chefs-duo Philippe Emanuelli en Yoth Ondara. De liefde voor de zee komt van Emanuelli en de Aziatische roots van Ondara zorgen voor bijzondere combinaties. Ook leuk: de rekening is bijna de helft goedkoper als je contant betaalt.