Afijn, Maastricht dus. Op nieuwe hoogtes. Dat brengt ons automatisch naar die mooie Sint Pietersberg, op zo’n 10 minuten lopen van het centrum. Niet alleen omdat dit een echte berg is – van wel 171 meter hoog, dat hebben we niet in de Randstad –, maar ook omdat de oude kalksteengroeve nu is ‘teruggegeven aan de natuur.’ Nu er niet meer gehakt en gegraven wordt, levert dat een mooi plaatje op: blauw- en mintgroen water omringd met oude bergjes van wat ooit een mergelgroeve was. Je begint zowaar te begrijpen waarom de Mosasaurus hier graag rond zwom – en voilà, het voelt als een andere wereld (hallo vakantiegevoel!).

Maar wat een bezoek aan de Sint Pietersberg helemaal af topt, is de gezellige hidden gem die je op de terugweg (en eigenlijk ook op de heenweg) tegenkomt: restaurant Bijzonder. Over Bijzonder kunnen we kort en lang zijn. Kort: Bijzonder is zo goed, dat het ook zonder een klim naar de berg de wandeling van 10 minuten waard is.

Lang: bij Bijzonder draait het om gezond en biologisch eten. Weinig vlees, weinig vis. Maar dan dusdanig ‘bijzonder’ dat de vlees- en viseters onder ons die ingrediënten niet eens missen. Eigenlijk is zelden een naam zó accuraat geweest. Ja, het is heus. Wij vonden alles bijzonder in de meest lekkere zin van het woord.

Met acai bowls, kakelverse granola en verschillende broodjes kun je er heerlijk ontbijten en lunchen, maar wij vonden vooral de borrelhappen en het diner indruk maken. We noemen een borrelplank met falafel, gekruide noten, manchego en gemarineerde kip. Waarom je deze zou moeten-willen-kiezen? Welnu, je bent in Maastricht en daar is borrelen tot kunst verheven. En waar vind je nou een borrelplank die gezond is en bovendien minstens zo lekker als de doorsnee borrelplank is? Plus, het terras van Bijzonder kijkt heerlijk weg en je wilt hier zo lang mogelijk blijven zitten. Borrelen = tijd rekken = zo lang mogelijk genieten = bourgondisch zijn = een weekendje Maastricht.

Dan het diner. Lees: gestoomde kabeljauw in erwtenpuree, gegrilde aubergine met misokaramel en de Mexicaanse salade. Bestel die drie opties – minimaal, want: Bourgondisch – en je zult smullen en bij jezelf denken: ‘godsamme wat bijzonder.’ Dat maakt Bijzonder ook voor niet-vegatariërs een fijne plek om te dineren.

Tel daar de fijne gastvrouwen (chef Dimitra is met haar onzettend gastvrije en gezellige houding ook al zo bijzonder!), de ligging en de sfeer bij op en voilå: we hebben hier met een nieuwe favoriet van Bart te maken. Bijzonder, niet?